شنبه، مهر ۲۷

تنور خبر

تنور خبر
شاید شما هم کنجکاوید تا خبرهای مربوط به نقض حقوق بشر را در ایران دنبال کنید. این اخبار آنقدر زیادند و گروههای متنوعی را در برمی گیرند که اگر بخواهیم همه آنها را پی بگیریم، ممکن است ساعتها از ما وقت بگیرد. اما برای کسانی که علاقه مندند از وضعیت بهاییان –یکی از گروههای تحت تبعیض در ایران- ایران مطلع شوند، چند خبر می گذارم:
ایران: آخرین گزارش‌ها
به روز شده: ٢۵ مهر ١٣٨٧ برابر با ١۶ اکتبر ٢٠٠٨

یادآوری: گزارش‌های این صفحات، که مرتباً به روز می‌شود، برای اطلاع رسانی به مؤسسات خبری و کسان دیگری است که مایل به آگاهی از جزئیات وضعیت بهائیان در ایران هستند. این اطلاعات توسط جامعۀ بین‌المللی بهائی بررسی شده و مورد تاًیید است.


موارد تازۀ آتش‌سوزى عمدى و تكرار حملات در استان كرمان:

در ماه‌هاى اخير، حداقل دوازده مورد حمله به بهائيان، شامل آتش‌سوزى‌هاى عمدى و تخريب، در شهر رفسنجان در استان كرمان گزارش شده است.

روز ٢۶ مهر برابر با چهارم اكتبر يك فروشگاه لوازم عروسی كه صاحبان آن بهائى هستند به آتش كشيده شد. از موارد ديگر آزار بهائيان به اين‌ها مى‌توان اشاره كرد: بستن محل‌هاى كسب بهائيان، توزيع اوراق ضد بهائى در خانه‌ها، حمله به جامعۀ بهائى در روزنامه محلى، تظاهرات خصمانه نسبت به بهائيان، از بين بردن خودروى يك بهائى با آتش و زدن آسيب‌هاى جدى به خانه‌ها و خودروهاى بهائيان ديگر.


اقدام به باج‌گیری

در روز نهم مهر برابر با ٣٠ سپتامبر در شهر يزد، فردى به يكى از آشنايان بهائى‌اش تلفن كرد و از او خواست كه يك ميليون تومان (صدهزار دلار) به حسابش واريز كند و تهديد كرد چنانچه اين مبلغ به او پرداخت نشود فرد بهائى را به مقامات محلى معرفى خواهد كرد. وى تأكيد داشت كه حكومت از شكايت‌هائى كه بر عليه بهائيان بشود استقبال مى‌كند.

فرد بهائى حاضر به پرداخت اين باج نشده و منتظر است تا نتيجه اين تهديدها معلوم شود.


حكومت ايران نوشتن طومار بر عليه بهائيان را تشويق مى كند:
يك هفته پس از به نمايش گذاشتن طومارى بر عليه بهائيان در نماز جمعۀ تهران برنامۀ مشابهى در قم به اجرا گذاشته شد. هر دو رويداد در رمضان، ماه روزه دارى مسلمانان، رخ داد.

در سومين جمعۀ ماه رمضان (٢٩ شهریور برابر با ١٩ سپتامبر) در تهران — در زمانى كه جمعيت بزرگى براى شنيدن خطبه‌هاى نماز جمعه به امامت على خامنه‌اى، رهبر جمهورى اسلامى، اجتماع كرده بودند — اين طومار در محل ورودى نمازگزاران به محوطه براى امضاء نصب شده بود. مقاماتى از وزارت اطلاعات براى جمع آورى بيشترين تعداد امضاها در محل حاضر بودند.

دومين جمع آورى امضا در جمعه بعد از آن در قم و هم‌زمان با راهپيمائى سالانۀ قدس بود كه در جريان آن راهپيمايان بر عليه "رژيم صهيونيستى" و ايالات متحده شعار مى‌دهند. طومار را اين بار در ورودى مسجد خمينى كه حرم حضرت فاطمه معصومه، يكى از مقدس ترين زيارتگاه‌هاى شيعيان در ايران، را احاطه مى‌كند قرار داده بودند.

جزوه‌ای شامل متن کامل طومار به‌علاوۀ اطلاعاتی نا‌‌درست در مورد آئین بهائی و بهائیان به امضا کنندگان داده می‌‌شد.

خبر گذاشتن اين طومار در محل نماز جمعه از پيش توسط خبرگزارى‌هاى ايرانى از جمله خبرگزارى رسمى كشور، ايرنا، منتشر شده بود. اين طومار پر از اتهامات دروغ و اظهارات تحريك كننده‌اى در بارۀ آئين بهائى و خواستار انحلال "تشكيلات بهائيت" بود.

واقعيت اين است كه تشكيلات بهائى، كه تقريبا در تمام كشورهاى جهان وجود دارد، از اوايل دۀ ١٣۶٠ (١٩٨٠) در ايران ممنوع شده و از آن زمان بهائيان مجبورند براى انجام امور اوليۀ جامعۀ سيصد هزار نفرۀ خود در اين كشور با امكانات بسيار محدودى عمل كنند.


رهبران جامعۀ بهائى همچنان در زندان‌اند؛ برندۀ جايزۀ نوبل به دفاع از آنها ادامه مى‌دهد:

هفت عضو هیأت ملی هماهنگ کنندۀ امور بهائیان ایران همچنان در زندان اوين در تهران هستند اما بالاخره به آنها اجازه ملاقات‌های كوتاهی با خانواده‌هايشان داده شده است. هيچ اتهام رسمى يا تاريخ محاكمۀ احتمالى براى آنها اعلام نشده است، تنها در اوايل ماه اوت روزنامه‌ها به نقل از يك بازپرس حكومتى نوشتند كه اين افراد به فعاليت در يك نهاد "غيرقانونى" مرتبط با اسرائيل "اعتراف كرده‌اند". جامعۀ جهانى بهائى اين اتهامات را شديداً تكذيب كرده است. (
مقاله مربوطه را بخوانيد.)

خانم شيرين عبادى، وكيل سرشناس حقوق بشر و برندۀ جايزۀ نوبل، اصرار بر آمادگی خود و همكارانش را در کانون مدافعان حقوق بشر در ايران برای دفاع از بهائیان زندانی اعلام داشتند، علی‌رغم اكاذيب منتشره که ایشان و خانواده‌شان به آئين بهائى گرويده‌اند.

خانم عبادی مسلمان است و جامعۀ جهانى بهائى تأييد می‌کند كه نه ایشان و یا دخترشان هیچ زمانی عضویت جامعۀ بهائى را نداشته‌اند. ایشان اظهار داشته‌اند که وکلا برای تماس با زندانیان تلاش نموده‌اند ولی با مخالفت رو به رو شده‌اند. (برای اطلاعات بیشتر راجع به خانم شیرین عبادی
متن کامل بيانيۀ جامعۀ جهانی بهائی را بخوانيد.)

هفت عضو زندانى هيأت مسئول رسيدگى به امور اوليۀ جامعۀ بهائيان ايران عبارتند از خانم فريبا كمال آبادى و آقايان جمال‌الدين خانجانى، عفيف نعيمى، سعيد رضائى، بهروز توكلى، وحيد تيزفهم و خانم مهوش ثابت. شش نفر اول از ماه اردیبهشت (مه) و خانم ثابت از ماه اسفند (مارس) در بازداشت به سر مى‌برند.


در حال حاضر حداقل ٢٢ بهائى در زندان هستند:

در حال حاضر حداقل ٢٢ بهائى در نقاط مختلف ايران زندانى هستند. در زمان‌هاى مختلف ممكن است تعداد زندانيان از اين بيشتر باشد. گاهى بعضى بهائيان موقتاً بازداشت و بعداً آزاد مى‌شوند، بعضى نيز با سپردن وثيقۀ نقدى به دادگاه يا تسليم جواز كسب يا سند مالكيت به قيد ضمانت آزاد مى‌شوند.


بريدن صدها درخت جوان در گورستان بهائى:
در ساعات اوليه روز بيست و هشتم سپتامبر، گورستان بهائيان در اصفهان مورد هجوم افرادى قرار گرفت كه با برنامه ريزى صدها درخت جوان را شكستند و انبار نگهدارى اثاثيه و لوازم كار در گورستان را به آتش كشيدند. اين جنايت به مقامات محلى و ملى گزارش شد.
تداوم ويرانگرى‌ها در گورستان‌هاى بهائى ادعاى حكومت ايران را كه بهائيان فقط براى "ملاحظات امنيتى" تحت نظر هستند نقض مى‌كند. اين نكته كه بيشتر خرابكارى با ماشين آلات سنگين صورت گرفته نشان مى‌دهد كه عاملين اين كار مشتى خرده خرابكار نبوده‌اند.
(گزارش قبلى سرويس خبرى جامعۀ جهانى بهائى در بارۀ تخريب گورستان‌ها را در
اينجا ببينيد.)


نوع "اتهاماتى" كه به بهائيان وارد مى‌شود:

علی‌‌رغم بازداشت‌هاى مكرر بهائيان در ماه‌ها و سال‌هاى اخير، كه غالباً بدون اتهام مشخصى بوده، حكومت ايران همواره آزار بهائيان به خاطر اعتقادات دينى آنها را انكار كرده است. با اين وجود حتى اتهامات رسمى كه به افراد بهائى وارد شده نشان دهنده يك برنامۀ تبليغاتى ضد بهائى است.

به عنوان نمونه اتهام وارده به سه بهائى كه در ماه اوت در تهران بازداشت شدند "تبليغ بهائيت و تبليغ عليه نظام جمهورى اسلامى و اهانت به مقدسات اسلامى" است.

اخراج دانش‌آموزان و دانشجويان بهائى از مدارس و دانشگاه‌ها به وضوح مبتنى بر تبعيض دينى بر عليه آنهاست. (به بخش بعدى نگاه كنيد.)


محرومیت از تحصیل

روز به روز موارد بيشترى از اخراج دانش‌آموزان و دانشجويان بهائى از مؤسسات آموزشى افشاء مى‌شود كه مقامات مسئول با صراحت دليل آن را بهائى بودن آنها اعلام كرده‌اند.

بعنوان نمونه‌، در ١۴ مرداد ١٣٨٧ (۴ اوت ٢٠٠٨)، درست قبل از فارغ التحصيل شدن، ندا كشاورز رهبر، دانشجوى رشته حسابدارى در دانشگاه فضيلت، احضار و مورد بازجوئى قرار گرفت كه به چه دليل به مؤسسه آموزشى اطلاع نداده كه بهائى است. وقتى او در پاسخ گفت كه در فرم‌هاى درخواست اوليه ديانت‌اش مشخص بوده به او گفته شد كه بايد اعتقادات‌اش را انكار كند. نپذيرفتن اين دستور منجر به اخراج بلافاصله او از دانشكاه گرديد.

در جريان پذيرش و ثبت‌نام دانشگاه‌ها در سال جارى تحصيلى معلوم شد كه داوطلبان بهائى در مراحل اوليه بررسى تقاضاها به نوعى شناسائى شده‌اند. اين دانشجويان وقتى به تارنماى آزمون سراسرى دانشگاه‌هاى ايران مراجعه مى‌كردند به جاى ديدن نتيجه آزمون خودشان با صفحه‌اى كه در آن نوشته بود "خطاهاى مقابل را تصحيح نمائيد" و موضوع خطا را "نقص پرونده" اعلام مى‌كرد مواجه مى‌شدند.

ظاهراً يك جوان بهائى از چرخه اين شناسائى قبلى در امان مانده و براى ثبت‌نام در در دانشگاه مراغه در آذربايجان شرقى پذيرفته شده بود. او در روز ٢۶ شهریور برابر با شانزدهم سپتامبر براى گرفتن كوپن هاى غذا و كليد خوابگاه به دانشگاه مراجعه كرد اما دقايقى پس از تكميل اين مرحله اين خانم جوان احضار و به او اطلاع داده شد كه "نقص پرونده" دارد. در پاسخ به پيگيرى او مقامات مسئول در اداره مركزى آزمون گفتند همۀ دانشجويانى كه اين "مشکل" (يعنى، بهائى بودن) را دارند تقاضايشان رد شده است.


(براى اطلاعات بيشتر در مورد ممنوعيت ورود بهائيان به مؤسسات آموزش عالى و شكست تلاش‌هاى دانشجويان براى احقاق حقوقشان در دادگاه‌ها به
گزارش مورخ ١٢ مهر ماه برابر با ٣ اكتبر سرويس خبرى جامعۀ جهانى بهائى نگاه كنيد.)

نمونه‌هاى اخير حملات و آزارها:
§ پيش‌تر گزارش شده بود كه آقاى مهران بندى، اهل يزد، در ٩ خرداد ١٣٨٧ برابر با ٢٩ مه ٢٠٠٨ بازداشت و به زندان برده شده است. همان روز شركت خدمات كامپيوترى او نيز مورد هجوم و بازرسى مأموران وزارت اطلاعات قرار گرفت. اكنون معلوم شده كه در روز ٢٨ ماه اوت دادگاه انقلاب يزد در حكمى آقاى بندى را به سه سال و نيم زندان و به دنبال آن سه سال تبعيد در داخل كشور و محروميت پنج ساله از تجارت كامپيوتر محكوم كرده است. در رأى دادكاه آمده است كه آقاى بندى و يك متهم ديگر بهائى در اتهام "اجتماع و تبانى بر ضد امنيت داخلى و خارجى کشور" و "تبليغ عليه نظام جمهورى اسلامى ایران به نفع گروه‌هاى مخالف نظام" مجرم هستند.

§ در ماه مرداد گزارش شد كه در يك سانحۀ عمدى رانندگى در مشهد، اتومبيلى سه بهائى را زير گرفت كه در نتيجه دو نفر آنها كشته و سومى به شدت مجروح شد. هرسه اين افراد پيشتر مورد تهديدهاى تلفنى قرار گرفته بودند.

§ گزارش‌هاى بسیاری در مورد اخراج بهائيان از كار يا جلوگيرى از ادامۀ كسب آنها نشان مى‌دهد كه حكومت ايران به اعمال محدوديت‌هاى اشتغال براى بهائيان ادامه مى‌دهد. در استان كرمان، در تاريخ ۴ شهریور برابر با ٢۵ اوت، هشت مغازه متعلق به بهائيان در يك بازارچه توسط ادارۀ نظارت بر اماكن عمومى با ادعاى اين كه صاحبان آنها پروانۀ كسب ندارند مهر و موم شد. هم‌زمان جزوه‌هاى تبليغات ضد بهائى نيز در مغازه‌هاى ديگر بازارچه توزيع شد.


ادامۀ انتشار مقالات ضد بهائى:
كيهان، روزنامۀ سراسرى و تحت حمايت دولت در ايران، از اواخر تیر ماه (ژوئيه) تا كنون بيش از شصت مقاله شامل بخش‌هائى از يك كتاب تازه منتشر شده‌ كه ادعا مى شود خاطرات مردی است که قبلاً بهائی بوده و سپس از اعتقاد خود به این دیانت روی‌گردان شده، منتشر كرده است. این نوشته‌ها پر از مطالب دروغ و افتراء آمیز دربارۀ حضرت بهاءالله، تشکیلات اداری و فعالیت‌های جامعۀ بهائی است. در سه سال گذشته، همين روزنامه بیش از ٢٠٠ مقاله بر عليه بهائيان منتشر كرده است.

روز دهم سپتامبر خبرگزارى فارس گزارش داد كه روايت مفصلى (بر ضد بهائيان) با عنوان "فريب" در مجله "زن روز" از نشريات وابسته به كيهان منتشر خواهد شد.

بسيارى از روزنامه‌ها به طور منظم بريده‌هائى از حملات ائمه جماعت به آئين بهائى و اتهامات كذب آنها را در خطبه‌هاى نمازشان منتشر مى‌كنند.

صدا و سيماى جمهورى اسلامى ايران نيز برنامه‌هائى با هدف مشوب كردن اذهان عمومى بر عليه بهائيان و آئين بهائى تهيه و پخش كرده است.


بيانيه‌ها در محكوميت بازداشت و آزار بهائيان:

بسيارى دولت‌ها، نهادهاى بين المللى، و افراد سرشناس چه در ايران و چه در خارج از آن كشور بازداشت خارج از ضوابط قانونى رهبران جامعۀ بهائى و تضييع حقوق بهائيان در اين كشور را محكوم كرده‌اند.

دو مقاله از دو نويسنده غيربهائى در اين ميان حائز اهميت‌اند:

§ مقاله على كشتگر در سايت خبرى گويا با عنوان "ما همه بهائى ايرانى هستيم" مى‌گويد شدت تبعيض دولتى نسبت به بهائيان به حدی است که فعالان حقوق بشر نیز به نوعی این تبعیض را می‌پذیرند. او در دعوتى پرشور از نهادهاى مدافع حقوق بشر مى خواهد "كه دفاع از حق برابری کامل ادیان و مخالفت با تبعیض مذهبی در سرلوحه کار همه فعالان حقوق بشر و نهادهای مدنی مدافع حقوق شهروندی قرار گیرد". (
مقاله مربوطه را بخوانيد).

§ احمد باطبى روز ١٢ شهریور ١٣٨٧ برابر با ٢ سپتامبر ٢٠٠٨ در نشريه اينترنتى 'روز' مقاله بلندى نوشت كه در ميان مطالب ديگر (١) با ذكر جزئيات به محروم كردن بهائيان از ثبت نام در دانشگاه ها پرداخت، (٢) موادى از قانون اساسى ايران را كه به حقوق برابر براى اقليت ها اشاره مى كند مطرح كرد، (٣) كوشيد دلائل فشار بيشتر بر بهائيان به نسبت اديان ديگر را در حكومت شيعه تحليل كند، و (٤) در پايان نتيجه گرفت بهائيان "بايد مجاز باشند که نگرش‌ها و اعتقادات دينى‌شان را به راحتى و بدون هر گونه قيد و بندى ‏...در جوامع اسلامى" توضيح و تشريح کنند.
آقاى باطبى در سال ١٣٧٨ (١٩٩٩) وقتى عكسى از او كه پيراهن خونين يكى از همراهانش در اعتراضات دانشجوئى را حمل مى‌كرد روى جلد مجلۀ اكونوميست منتشر شد مشهور شد. پس از آن سال‌هائی را در زندان و تحت شكنجه گذراند تا عاقبت از ايران گريخت؛ در حال حاضر او مقيم ايالات متحده است. (
مقاله مربوطه را بخوانيد).


نمونه‌هایی از بیانیه‌های رسمی

§ شش برندۀ جايزۀ صلح نوبل — اعضاى بنيانگذار 'نهاد زنان نوبل' كه دفتر آن در اوتاوای کاناداست — خواستار آزادى بدون قید و شرط هفت نفر بهائیان ایرانی — اعضای هیاًت ملی گردانندۀ امور بهائیان — شدند. اين شش زن برندۀ جايزۀ نوبل عبارت بودند از: خانم‌ها مایرد کورریگان مگوایر، بتی ویلیامز، ریگوبرتا منچو تام، جودی ویلیامز، شیرین عبادی و وانگاری موتا ماآتای.

§ در سى‌ام ژوئيه مجلس نمايندگان آمريكا در واشنگتن با ۴٠٨ رأى در برابر ٣ رأى طى قطعنامه‌اى آزار بهائيان در ايران را محكوم كرد.

§ اتحادیۀ اروپا، در
بیانیۀ ٢۱مه برابر با ١ خرداد، ابتدا نگرانی‌اش را نسبت به بازداشت‌ها ابراز كرده و مى‌افزايد: "اتحادیۀ اروپا باز هم نگرانی عميق خود را از ادامه تبعیض‌هاى برنامه‌ريزى شده وآزارهاى مداوم نسبت به بهائيان ايران، به دليل اعتقادات مذهبى‌شان، ابراز می‌دارد."

§ كاخ سفيد در بيانيه‌اى كه گوردن جاندرو، سخنگوى شوراى امنيت ملى در روز ١۴ ژوئن برابر با ٢۵ خرداد صادر كرده نوشت: "سابقۀ حكومت ايران در زمينۀ حقوق بشر شرم آور است. درست يك ماه پيش اين حكومت شش تن از رهبران جامعۀ بهائى را تنها به دليل اعتقادات مذهبى‌شان بازداشت كرد. اين افراد بايد بلافاصله آزاد شوند. ايران بايد حق اوليۀ آزادى دين را محترم بشمارد و به آزار جامعۀ بهائيان اين كشور خاتمه دهد."

§ کمیسیون بین‌المللی حقوق‌دانان در یک
بيانيۀ مطبوعاتى گفت که شش نفر بهائی "خودسرانه بازداشت شده‌اند" و باید "يا بلافاصله آزاد شوند و یا جرم مشخص آنها اعلام شود." با وجود گزارش‌هائى دال بر این که بهائیان "به دلایل امنیتی و نه به دليل اعتقادات دينى" بازداشت شده‌اند این کمیسیون معتقد است که "دلایل کافی وجود دارد كه بازداشت اين افراد در رابطه با فعالیت‌های صلح آميز آنها به عنوان اعضاى هيأت ملی اداره كننده امور بهائیان ایران است."

§ دو وكيل سرشناس در هند و یک گروه وکلا در بنگلادش در نامه‌اى به دولت ایران خواسته‌اند حقوق انسانی بازداشت شده‌گان مراعات گردد، و حد اقل به آنها اجازۀ داشتن وكيل، دیدار با خانواده و آگاهى از جزئيات دقيق اتهامات‌شان داده شود.

§ دولت استرالیا در بیانیه‌اى خطاب به دفتر حقوق بشر سازمان ملل متحد در ژنو نوشت: "استرالیا عمیقاً از شنیدن خبر بازداشت چند نفر از رهبران جامعۀ بهائی ایران در ٢۵ اردیبهشت برابر با ۱۴ مه نگران است. معلوم نيست که آیا اين افراد به جرم مشخصى متهم شده باشند، و به نطر می‌رسد که متهمین حق دسترسی به وکیل مدافع و ملاقات با خانواده‌شان را نیز ندارند. استرالیا معتقد است که آن سازمان باید نقش فعّالى در جهت تضمين و حفظ آزادی عقیده و دين ايفا كند."

§ پنج استاد دانشگاه در کانادا، همگی ایرانی‌الاصل اما غير بهائى، در نامه‌اى خطاب به بان کی-مون، دبیر کل سازمان ملل متحد، بازداشت بهائیان را "تازه‌ترين مقابله با حقوق شناخته شدۀ بشرى" دانسته و مى‌نويسند اين عمل "بخش ديگرى از فهرست فزايندۀ نقض حقوق بشر توسط دولت ایران بر علیه کسانی است که آرزوئی به جز مشاركت در خدمت به بهبودى ایران ندارند."

§ رهبران دینی اسکاتلند، از جمله رئیس انجمن روحانیون مجمع عمومی کلیسای اسکاتلند و کاردینالی که ریاست کلیسای کاتولیک را در آنجا بر عهده دارد، از مقامات ایران خواسته‌اند "به وظائف خود در قبال اعلامیۀ حقوق بشر سازمان ملل متحد در زمينه آزادی ادیان عمل كنند و آزادی فورى و سلامت این زندانیان را فراهم سازند."


از جمله سازمان‌هایی که بیانيه صادر کرده‌اند عبارتند از:

§ شش برندۀ جايزۀ نوبل بنيانگذار 'نهاد زنان نوبل'
§ مجلس نمايندگان ايالات متحده در واشنگتن
§
اتحاديه اروپا
§ دولت استراليا
§
كميسيون جهانى حقوقدانان
وزير امور خارجۀ کانادا
فدراسیون بین‌المللی حقوق بشر و سازمان ديده بان حقوق بشر
سازمان عفو بين الملل
وزارت امور خارجه ایالات متحده
سازمان بین‌المللی مدافعان حقوق بشر در ایران
پيمان ضد افترا و تهمت
مرکز اسناد حقوق بشر ایران
کمیسیون ایالات متحده در آزادی بین‌المللی ادیان

چند سازمان دیگر ایرانی:
انجمن پژوهشگران ایران
حزب کمونیست کارگری ایران
حزب مشروطه ایران
سازمان سوسياليست‌های ايران
فعالان حقوق بشر در ايران
نهضت نجات ملى ايران
هیئت سیاسی ـ اجرائی سازمان فدائیان خلق ایران (اکثریت)
هیات سیاسی اجرائی اتحاد جمهوریخواهان ایران


خلاصه:

§ آزار بهائیان، فراگیر و رو به افزايش است. در ماه‌هاى اخیر در سراسر ایران، موارد بسیار بسیار متعددى از آزارهائى مشابه آنچه در پى مى آيد گزارش شده است:
§ دستگیری‌و بازداشت‌، همراه با زندانی شدنى که روزها، ماه‌ها، و گاه سال‌ها به طول انجاميده است. در مواردی که بهائیان آزاد شده‌اند نيز اكثراً وثیقۀ قابل ملاحظه‌ای دريافت شده است.
§ تهدید و بازجویی مستقیم از سوی مأموران، که گاهی با استفاده از چراغ‌های پُرنور و شکنجه‌های جسمی همراه بوده است.
§ جستجوی منازل و دفاتر تجارى كه معمولاً به مصادرۀ کُتُب بهائی و اجناس دیگر انجاميده است.
§ اخراج و آزار دانش آموزان بهائى.
§ ممنوعیّت حضور بهائیان در دانشگاه‌ها.
§ برگزارى محاكماتى که در آن بهائیان به ترویج تبلیغات بر علیه دولت "به نفع فرقۀ بهائیت" متهم شده‌اند.
§ كنترل حساب های بانکی، جا به جائى، و فعّالیّت های بهائیان شامل بازجوئی هاى رسمی از آنها در بارۀ زندگی خصوصى، فعّالیّت‌ها، همسایگان، و غیره.
§ عدم صدور و یا لغو پروانه‌های تجارتی.
§ محرومیّت از موقعیّت‌های شغلی به طور کلّی.
§ محرومیّت بهائيان از حقوقشان در پرونده‌هاى وراثت.
§ حملات جسمى، و تلاش براى بيرون راندن بهائیان از شهرها و روستاها.
§ بی‌حرمتی به مقابر و تخریب گورستان‌های بهائی، و اشكال تراشى در دفن مردگان بهائى.
§ انتشار اکاذیب در مورد بهائیان، از جمله در نشریات و جراید رسمی، و تحریک نفرت بر علیه بهائیان.
§ اخراج از اماکن تجاری، شامل اخراج پزشکان بهائی از دفاتر و درمانگاه های خودشان.
§ اِرعاب مسلمانانی که با بهائیان رفت و آمد دارند.
§ تلاش مقامات مسئول براى وادار كردن بهائیان به جاسوسی علیه بهائیان دیگر.
§ ارسال نامه‌ها و پيام هاى تهدیدآمیز تلفنى به بهائیان.
§ عدم پرداخت مزاياى بازنشستگی.
§ محرومیت از امکان نشر و تکثیر ادبيات بهائی.
§ مصادرۀ اموال.

هیچ نظری موجود نیست: