پنجشنبه، مهر ۸

اخراج یک دانشجوی بهایی دیگر! این بار روح الله قدرت از رفسنجان


دیگر بار دولت ایران اثبات نمود که صداقتش نقش بر آب است و رشته های حرفهایش پنبه! بار دیگر دانشجویی بهایی از دانشگاههای ایران اخراج شد به جرم اعتقاد به آیین بهایی. بنا بر گزارش جمعیت مبارزه با تبعیض تحصیلی، روح الله قدرت، که مشغول به تحصیل در دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان بود، از ادامه تحصیل محروم ماند. وی نامه ای را از طرف وزارت بهداشت دریافت کرده است که عنوان نموده از ادامه تحصیل محروم شده است.
روح الله قدرت در 31 شهریور ماه سال جاری به اداره کل آموزش دانشگاه علوم پزشکی و خدمات درمانی رفسنجان، احضار شد و از طریق محمد محسن تقوی، مدیر بخش، آگاه گردید که دیگر اجازه ادامه تحصیلات خود را ندارد. نامبرده علت این محرومیت را صریحا، اعتقاد به دیانت بهایی عنوان کرده است. در ضمن وی عنوان داشته که این مسئولیت ماست که هر دانشجوی بهایی را که شناسایی کردیم، به حراست اطلاع دهیم تا سریع، اخراجش کنند.

اگر چه مسئولین امور، این بار نیز سندی که صریحا علت اخراج را اعتقاد به دیانت بهایی باشد، به دست این دانشجو نداده اند اما، به هر حال برگه ای ننگین از این عمل غیر انسانی به دست آمده است. اِسکن آن را که در سایت جمعیت مبارزه با تبعیض تحصیلی، قرار داده شده، می توانید اینجا مشاهده کنید.
اما در اینجا دو حالت به وجود می آید:
1- یا دولت ایران از کار غیر قانونی و غیر انسانی خود مبنی بر اخراج جوانان کشورش به صرف عقیده، شرمسار است و بنابراین به جای اینکه ذکر دقیق علت کند و عینا بنویسد به علت "اعتقاد به فرقه ضاله بهاییت" (چنان که قبل ها برای هر اخراجی اعم از دانشگاه یا شغل می نوشت)، تنها به عبارت مبهم" به دلایلی" بسنده می کند.
حالت دوم که بیشتر به صواب نزدیک است، سیاست تزویر منشانه و دروغ پردازانه این حکومت است. این نظر با تفاوت بارز میان حرف و عمل مسئولین در ارتباط با اخراج دانشجویان بهایی به اثبات می رسد. چرا تمام مسئولین به طور " شفاهی" به وضوح به دانشجویان بهایی اعلام می کنند که علت اخراجشان اعتقاد به آیین بهایی ست ولی وقتی موضوع سند "کتبی " می شود، ناگهان سیاست و حرف دیگری را مطرح می کنند و از نوشتن علت واقعی اخراج این افراد، پرهیز می کنند و در بسیاری موارد حتی اخراج کتبی را دست دانشجو نمی دهند و تنها دسترسی او را به سایت قطع می کنند و او را ثبت نام نمی نمایند؟
به نظر می رسد این سیاست دوگانه، تنها برای حفظ آبروی نداشته صورت می گیرد. تا آقای محمد جواد لاریجانی بتواند در سازمان ملل مطرح کند که بهاییان اجازه تحصیل دارند و رئیس جمهور کشور نیز عنوان دارد که ایران آزاد ترین کشور دنیااست و همه از حقوقشان به طور برابر برخوردارند.
بیم و ترس از عیان شدن واقعیت اجتماعیی که بهاییان و دیگر دگر اندیشان در زادگاهشان، روبرو هستند؛واقعیتی کریه و آبله رو که به صد غازه و سفیداب نمی توان پوشاندش؛
نقض حقوق انسان و جنایت علیه بشریت.

هیچ نظری موجود نیست: