امضایی که نخواهد خشکید!

خادمین سابق شهرهای ساری، بابل، بابلسر و قائم شهر به اداره اطلاعات شهر خود احضار شدند و از آنان درخواست شد تا متعهد شوند که از فعالیتهای جامعه بهایی دست بردارند. آنها نیز ضمن اعلان این مطلب که دیگر خادم مراکز خود نیستند،اما از دادن تعهد برای محدود نمودن فعالیتهای فردی خود امتناع ورزیدند.
هنوز چندی از تعطیل نمودن مجدد تشکیلات به فرمان دولت در اسفند 87 نگذشته بود که خادمین برخی مراکز برای امضای تعهداتی محدود کننده،احضار شدند. 10 نفر از بهاییان مشهد که بعضی از ایشان پیش از آن عضو جمع خادمین مشهد بودند به اداره اطلاعات مشهد احضار شدند و از ایشان خواسته شد که تعهد دهند از تمام فعالیتهای مربوط به آیین خود دست کشیده و در غیر این صورت مجازات می شوند ولی ایشان از امضای چنین تعهدی سر باززدند ؛ چه که این تعهد را گامی دیگر به سوی محرومیت از حقوق حقه شهروندی خود و تمام بهاییان ایران می دانستند. حال در مازندران نیز با احضار خادمین به قصد تعهد گرفتن، اقدام به همین عمل ضد حقوق بشری نمودند که این افراد نیز حاضر به دادن تعهد نشدند.