دیگر این کفه ها تعادل خود را از دست داده اند؛ در یک کفه بند و زنجیر و طناب دار و دستبند و گلوله است و در کفه دیگر اتهام دروغ و سناریو سازی و پرونده تراشی و ظلم آشکار و باز این دادگاه با ترازویی شاهین شکسته و با چکشی از جنس بیداد حکم صادر می کند.
باز هم حکم دیگری از دادگاه انقلاب اعلام شد. بر اساس این حکم که در شعبه 28 این دادگاه تهران، قرائت شد، پیمان کشفی نجف آبادی از شهروندان بهایی به 4 سال حبس تعزیری محکوم گردید.
به گزارش خبرگزاری رهانا، این دادگاه، به ریاست قاضی مقیسه و با حضور وکیل پیمان کشفی یعنی، منیژه محمدی برگزار گردید.
دادگاه 28 انقلاب تهران در 25 تیر ماه 89 حکم صادره را با توجه به اتهامات بی اساس عضویت در احزاب و گروههای برانداز(منظور دیانت بهایی ست) و اقدام علیه امنیت کشور و بدون حضور نماینده دادستان تعیین کرده است.
پیش از این پیمان کشفی در روز 27 مهر ماه 88 دستگیر شد. در همین روز، وی را با احضاریه ای کتبی، " بابت پاره ای توضیحات" به دادگاه انقلاب تهران فرا خواندند؛ ولی تا شب، خبری از او نشد. فردای آن روز، همسر و خانواده پیمان برای پیگیری وضعیت او به دادگاه انقلاب شعبه بازپرسی امنیت رفته و جویای احوالش شدند. مامورین به آنها اعلام داشتند که آقای کشفی در بند 209 اوین بازداشت شده و جرمش را هم خودش می داند ولی بر اساس گفته های مسئولین، تا دو ماه اجازه ملاقات با مامورین را نخواهد داشت و لباسها را هم از خانواده وی قبول نکردند.
پیش از این نیز در شهریور ماه 88 با پدر پیمان کاشفی تماس گرفته شد و اعتراضاتی نسبت به برگزاری ضیافت نوزده روزه* در منزل پیمان کشفی نمودند. مامورین، اینگونه عنوان نمودند که با وجود تعطیل نمودن تشکیلات توسط دولت، شما حق تشکیل ضیافت را نخواهید داشت. پیمان کشفی با قبول اطاعت از حکومت در ارتباط با تعطیل کردن تشکیلات بهاییان ایران، تشکیل ضیافت را یک فریضه روحانی معرفی کرد که مانند سایر فرایض قابل چشم پوشی نیست و افراد بهایی به صورت فردی، اقدام به تشکیل این گردهمایی می نمایند. ماموری که با او تماس گرفته بود هم نامبرده را تهدید به مصادره اموال و احضار به دادگاه نمود.
در همین روزها تماسی با مدیر شرکت پیمان کشفی گرفته شد و از او خواستند تا این کارمند بهاییش را اخراج کند و تهمت های ناروایی همچون " توهین به مقدسات اسلام" را نثار آقای کشفی کردند. اما واکنش مدیر شرکت بسیار شرافتمندانه بود. او که کاملا با کارمند خود آشنایی داشت و حرفهای مامور را نادرست می انگاشت، به دفاع از حقوق پیمان کشفی پرداخت و تمام اتهامات وارده را نادرست خواند. او اعلام داشت که کارمند خود را به هیچ وجه اخراج نخواهد نمود مگر آنکه حکمی رسمی دریافت دارد و در ضمن حتی اگر او بخواهد پیمان را اخراج کند، همکاران مسلمانش اجازه چنین کاری را به وی نخواهند داد.
پس از تهدید بی نتیجه وزارت اطلاعات و فشارهای چند جانبه بر خود او، خانواده و رئیس شرکتش، مامورین امنیتی او را به دادگاه طلبیدند و او مانند بسیاری از بی گناهان، بدون جرم و خداحافظی روانه زندان پر وحشت اوین شد.
وی پس از مدتی تحمل حبس با قید وثیقه ۱۰۰ میلیونی به طور موقت از زندان آزاد شده بود.
* ضیافت نوزده روزه یکی از گردهمایی بهاییان است که هر نوزده روز یک بار برگزار می شود. در این تجمع سه بخش عمده وجود دارد: بخش "روحانی" مخصوص خواندن دعا و مناجات و تفکر بر معانی آن، بخش "اداری" مربوط به مشورت درباره مسائل جامعه بهایی و پیشنهاداتی برای بهبود و رفع مشکلات و نیز پیشرفت روحانی و اجتماعی بهاییان و سایر مردم می شود. در نهایت بخش " اجتماعی "ست که با هدف عمده الفت و محبت و تحکیم ارتباط بین اعضای جامعه بهایی صورت می گیرد. ضیافت شامل همه اعضای جامعه بهایی می گردد و در آن فرصتی برای انتخاب مسئولین جامعه بهایی در سطح محلی وجود دارد. اما پس از انقلاب 57 ، تمام محافل انتخابی بهایی تعطیل گردید و در نتیجه این کارکرد ضیافت در ایران از دست رفت .بهاییان در 30 سال گذشته محلی برای برپایی مراسم خود نداشته اند زیرا که تمام اماکن آنان توسط دولت غصب گردید؛ بنابراین جلسات دعا، مشورت یا ضیافت را در منزل خود و با تعداد محدود برگزار می کنند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر