خبر زیر را عینا از روزنامه های ایران می گذارم و بعد مطلبی درباره دروغ پردازی های تحلیلیشان می نویسم. جدا از تحلیلهای ناروایی که نشان می دهد دولتمردان ایران از اینجا می خواهند از حوض گل آلود اوضاع مصر ماهی بگیرند، این واقعه می تواند زنگ خطری باشد برای آنانی که در پی آزادی های مدنی و دموکراسی در مصر هستند. در ضمن، روزنامه بوشهر نیوز و قطره و مشرق و... با افتخار از تعدادی ویران گر و غارت گر که خانه دو بهایی را در روستایی به آتش کشیده اند به نیکی یاد می کنند و عمل غیر انسانی آنان را که همزادان ایرانیشان در ایران نیز عینا همین عمل را در ارتباط با بهاییان انجام می دهند، می ستایند و چه زیبا ماهیت خویش و دست های پشت پرده خود را نمایان می کنند؛ کسانی که همواره سعی می کنند خود را از پاسخگویی به آتش زدن خانه ها، مغازه ها، گورستانها و اموال بهاییان در ایران کنار بکشند.
روزنامه مشرق در 4 اسفند ماه 89 چنین مطلبی را درج کرده است:
"در پی پیروزی انقلاب مصر، وضعیت پیروان فرقه ضاله بهائیت که به دلیل حمایت از مبارک، منفور ملت هستند بغرنجتر از پیش شده است.
به گزارش مشرق به نقل از ابنا، تعدادی از جوانان روستای "شورانیه" در شهر مراغه واقع در استان سوهاج مصر به منزل یکی از بهائیان این روستا ریخته و تمامی خانه، مزرعه و ادوات کشاورزی او را به آتش کشدند.
گفته میشود تعدادی خودروی آتشنشانی نیز برای نشاندن آتش بلافاصله خود را به این مزرعه رساندند، اما جوانان شورانیه مانع از رسیدن این خودروها به محل آتشسوزی شدند.
محمد عبدالرحمن محمد عمار یکی از بهائیان این روستاست که خانهاش از سوی جوانان انقلابی مصر به آتش کشیده شد. سال گذشته نیز اهالی این روستا در اقدامی هماهنگ کلیه منازل بهائیان ساکن شورانیه را آتش زدند که با حمایت دولت مبارک این اقدام انقلابی اهالی روستا بینتیجه ماند.
به گفته رئیس پلیس شهر مراغه، بهائیان این شهر به علت حمایت از مبارک منفور مردم منطقه بودند که همگی با سقوط فرعون مصر، از این شهر فرار کردند. جوانان شورانیه منازل خالی از سکنه را به آتش کشیدند. نماینده بهائیان مصر از عدم دخالت پلیس برای جلوگیری از سوزاندن خانههای بهائیان به شدت انتقاد کرده است."
چند نکته در ارتباط با این خبر به نظر می رسد:
1- کافی است به هر سایت خبری موثقی چه عربی و چه انگلیسی مراجعه کنیم تا بدانیم بهاییان مصر در دوران مبارک تحت چه فشار و نقض حقوق شهروندی بودند. کوچکترین حق یک شهروند در مصر که داشتن کارت شناسایی است از بهاییان مصر دریغ شده بود. سوزاندن خانه و فتاوی محرک علما و دروغ پردازی های رسانه ای نیزاز دیگر آزارهایی بود که بر ایشان روا می شد . حتی این منبع خبری با افتخار اعلام می دارد جوانان مصری خانه همه بهاییان آن روستا را در سال گذشته به آتش کشیدند و از آنجا که دولت مبارک جلوی آتش سوزی کامل و احتمالا کشتار بهاییان را در آن روستا گرفته می توان نتیجه گرفت که بهاییان مصر مدافع دولت مبارک بوده اند. این نتیجه گیری تنها از یک ذهن بیمار سر بر می کشد که برای اثبات سناریوهای دروغین خود به دنبال شواهدی چنین سست می گردد.
2- اما دو لینک در ادامه وجود دارد. یکی مربوط به وبلاگ بهاییان مصر به زبان انگلیسی است که می توان خواند و واقعیت را از زبان یک بهایی مصری شنید که بیان می دارد چطور یغماگری و آتش سوزی این "جوانان انقلابی" در تابستان گذشته بهاییان این روستا را در نیمه شب با کودکان مجبور به ترک خانه کرده و این "جوانان انقلابی" البته از اموال و دارایی های خانه به عنوان غنیمت بهره برده اند. آیا آن چیزی ست که مردم مصر هستی خویش را برایش داده اند؟ از دید دولت ایران بله!
3- اما زنگ خطر چیست؟ مصر و ایران تجارب تاریخی، فرهنگی و سیاسی بسیار متفاوتی رااز سر گذرانده اند و نمی توای شباهت های موجود در یکی را به عنوان الگوی واحد برای دیگری تعبیر کرد ولی تشابه ها می تواند به صورت زنگ خطری برای گوش های حساس باشد نمی توان بی دقت از کنارش گذشت.
*کمتر از دو ماه پیش زا پیروزی انقلاب اسلامی ایران و در میانه آشوبها و جنگ قدرت (مانند اکنون مصر؛)در پاییز 57 ، کشتار و آتش سوزی بهاییان در روستای سعدیه شیراز رخ داد.
پیشتر بهاییان و مسلمانان محل در نهایت همکاری و صمیمیت با یکدیگر زندگی می کردند؛ اما ناگهان با شروع محرم آزارها آغاز شد. در این هجوم چند روزه 700 مغازه بهاییان غارت شد، 171 خانه به یغما رفت و به آتش کشیده شد و 103 خانه نیز ویران شد. پس از هجوم و پایان هر غارت، گروه دیگری به خانه ها می ریختند و آنچه از دارایی خانه بر جای مانده بود، به تاراج می بردند. آتش سوزی ها کاملا هدایت شده بود. هیچ یک از افسران و ماموران حکومت نظامی اقدام به دستگیری آشوب گران نمی کردند و تنها نظاره گر این جنایت بودند.
http://www.bahai-egypt.org/2011/02/burning-of-bahai-homes-in-egyptian.html
http://www.youm7.com/News.asp?NewsID=356661
* وهمن، فریدون، یک صد و شصت سال مبارزه با دیانت بهایی، 1388، نشر عصر جدید
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر