دیدار با یاران ایران
یاران ایران 7 نفر از بهاییانی هستند که اداره جامعه بهایی ایران را پس از تعطیلی تشکیلات رسمی بهاییان در سال 1362 بر عهده گرفتند.
تا پیش از این اداره و رتق و فتق امور بهاییان ایران به مانند سایر کشورها از طریق محافل محلی و ملی صورت می گرفت. این انتخابات به شیوه ای دموکراتیک، آزاد و بدون پروپاگاند صورت می گرفت. هر سال 9 نفر از منتخبین جامعه بهاییان در محل و در سطح کشور به عنوان محافل محلی و ملی تعیین می شدند و برای یک سال تمام امور اداری این جامعه را بر عهده داشتند. پس از تعطیلی این تشکیلات رسمی به دست دولت فعلی ایران، اداره امور جامعه بهاییان ایران بر عهده افرادی موسوم به یاران ایران قرار گرفت. این اعضا به شیوه سابق نمی توانستند انتخاب شوند ولی در محل هر سال و در سطح کشور هر چند سال یک بار تغییراتی در اعضای آن رخ می داد.
در اردیبهشت ماه 1387، مامورین دولتی در ساعات اولیه صبحگاه به منزل 6 نفر از 7 عضو این جمع( یاران ایران) آقایان عفیف نعیمی، سعید رضایی، جمال الدین خانجانی، بهروز توکلی و وحید تیز فهم و خانم فریبا کمال آبادی هجوم بردند و پس از گشتن منازل و بردن برخی وسایل، این افراد را دستگیر نمودند. خانم مهوش ثابت عضو دیگر این جمع در اسفند ماه 1386 در مشهد دستگیر و زندانی و دراردیبهشت ماه به تهران منتقل گردید.
از آن تاریخ تا 4 ماه بعد این افراد از هر گونه ملاقات حضوری با خانواده محروم بودند و تنها چند بار اجازه تماس تلفنی کوتاه با اعضای خانواده را یافتند.
پس از تلاشهای بسیار جامعه جهانی بهایی و حمایتهای بشر دوستانه فعالان حقوق بشر ، ملاقاتهایی برای این افراد ترتیب داده شد.
اولین ملاقات اعضای یاران ایران در 16 شهریور ماه سال جاری صورت گرفت و هر 7 زندانی در ترتیبهای زمانی متفاوت به دیدار با خانواده هایشان موفق شدند. در این ملاقات آقای سعید رضایی، همسر و فرزندانش را دیدار می کند و مامور مراقبت او به خانواده اعلام مینماید که آقای رضایی مبتلا به به ناراحتی سنگ صفرا و فتق هستند ولی حاضر نیستند پیش از تایید پزشک مورد اطمینان خود تن به عمل جراحی دهند و زندان نیز دیگر هیچ مسئولیتی را در این مورد بر عهده نخواهد گرفت.
جمال الدین خاجانی که از سایر اعضای یاران ایران مسن تر است، در 18 شهریور ماه ساعت 2 بعد از ظهر حدود 45 دقیقه و در حضور مامور مراقبت با خانواده خود ملاقات کرد.
در همین تاریخ یعنی 18 شهریور ماه خانواده های مهوش ثابت و فریبا کمال آبادی نیز اجازه ملاقات با ایشان را یافتند. هر دوی این افراد دارای روحیه بسیار قوی بودند ولی از نظر جسمی خیلی ضعیف به نظر می رسیدند.
آقایان خانجانی، نعیمی و توکلی به همراه هم، در بند عمومی با چند غیر بهایی زندانیند.
در 23 شهریور یک پزشک بهایی اجازه یافت تا برای معاینه آقای سعید رضایی به زندان رود. او پس از معاینه اظهار داشت که علائمی مبنی بر وجود توموری که توسط پزشک زندان اعلام شده بود، وجود ندارد و ایشان نیازی به عمل جراحی ندارند ولی برای اطمینان به ایشان سی تی اسکن داد. در تاریخ 28 شهریور آقای رضایی برای بار دوم با خانواده خود ملاقات کرد و از سلامتی بیشتری برخوردار بود.بر اساس نتیجه حاصل از سی تی اسکن نیازی به عمل جراحی وجود نداشت ولی خانم رضایی برای اطمینان بیشتر جواب سی تی اسکن را برای مشورت با پزشک خود آقای رضایی، تحویل گرفت .
سایر اعضای یاران ایران نیز در 28 شهریور برای بار دوم موفق به دیدار خانواده های خود شدند. و آقای رضایی در این ملاقات از لحاظ سلامتی از وضع بهتری برخوردار بودند.
ملاقات سوم در پنجشنبه 4 مهر و ملاقات چهارم در 8 مهر ماه صورت گرفته و خانواده ها از وضعیت سلامتی همگان احساس رضایت دارند.
یاران ایران 7 نفر از بهاییانی هستند که اداره جامعه بهایی ایران را پس از تعطیلی تشکیلات رسمی بهاییان در سال 1362 بر عهده گرفتند.
تا پیش از این اداره و رتق و فتق امور بهاییان ایران به مانند سایر کشورها از طریق محافل محلی و ملی صورت می گرفت. این انتخابات به شیوه ای دموکراتیک، آزاد و بدون پروپاگاند صورت می گرفت. هر سال 9 نفر از منتخبین جامعه بهاییان در محل و در سطح کشور به عنوان محافل محلی و ملی تعیین می شدند و برای یک سال تمام امور اداری این جامعه را بر عهده داشتند. پس از تعطیلی این تشکیلات رسمی به دست دولت فعلی ایران، اداره امور جامعه بهاییان ایران بر عهده افرادی موسوم به یاران ایران قرار گرفت. این اعضا به شیوه سابق نمی توانستند انتخاب شوند ولی در محل هر سال و در سطح کشور هر چند سال یک بار تغییراتی در اعضای آن رخ می داد.
در اردیبهشت ماه 1387، مامورین دولتی در ساعات اولیه صبحگاه به منزل 6 نفر از 7 عضو این جمع( یاران ایران) آقایان عفیف نعیمی، سعید رضایی، جمال الدین خانجانی، بهروز توکلی و وحید تیز فهم و خانم فریبا کمال آبادی هجوم بردند و پس از گشتن منازل و بردن برخی وسایل، این افراد را دستگیر نمودند. خانم مهوش ثابت عضو دیگر این جمع در اسفند ماه 1386 در مشهد دستگیر و زندانی و دراردیبهشت ماه به تهران منتقل گردید.
از آن تاریخ تا 4 ماه بعد این افراد از هر گونه ملاقات حضوری با خانواده محروم بودند و تنها چند بار اجازه تماس تلفنی کوتاه با اعضای خانواده را یافتند.
پس از تلاشهای بسیار جامعه جهانی بهایی و حمایتهای بشر دوستانه فعالان حقوق بشر ، ملاقاتهایی برای این افراد ترتیب داده شد.
اولین ملاقات اعضای یاران ایران در 16 شهریور ماه سال جاری صورت گرفت و هر 7 زندانی در ترتیبهای زمانی متفاوت به دیدار با خانواده هایشان موفق شدند. در این ملاقات آقای سعید رضایی، همسر و فرزندانش را دیدار می کند و مامور مراقبت او به خانواده اعلام مینماید که آقای رضایی مبتلا به به ناراحتی سنگ صفرا و فتق هستند ولی حاضر نیستند پیش از تایید پزشک مورد اطمینان خود تن به عمل جراحی دهند و زندان نیز دیگر هیچ مسئولیتی را در این مورد بر عهده نخواهد گرفت.
جمال الدین خاجانی که از سایر اعضای یاران ایران مسن تر است، در 18 شهریور ماه ساعت 2 بعد از ظهر حدود 45 دقیقه و در حضور مامور مراقبت با خانواده خود ملاقات کرد.
در همین تاریخ یعنی 18 شهریور ماه خانواده های مهوش ثابت و فریبا کمال آبادی نیز اجازه ملاقات با ایشان را یافتند. هر دوی این افراد دارای روحیه بسیار قوی بودند ولی از نظر جسمی خیلی ضعیف به نظر می رسیدند.
آقایان خانجانی، نعیمی و توکلی به همراه هم، در بند عمومی با چند غیر بهایی زندانیند.
در 23 شهریور یک پزشک بهایی اجازه یافت تا برای معاینه آقای سعید رضایی به زندان رود. او پس از معاینه اظهار داشت که علائمی مبنی بر وجود توموری که توسط پزشک زندان اعلام شده بود، وجود ندارد و ایشان نیازی به عمل جراحی ندارند ولی برای اطمینان به ایشان سی تی اسکن داد. در تاریخ 28 شهریور آقای رضایی برای بار دوم با خانواده خود ملاقات کرد و از سلامتی بیشتری برخوردار بود.بر اساس نتیجه حاصل از سی تی اسکن نیازی به عمل جراحی وجود نداشت ولی خانم رضایی برای اطمینان بیشتر جواب سی تی اسکن را برای مشورت با پزشک خود آقای رضایی، تحویل گرفت .
سایر اعضای یاران ایران نیز در 28 شهریور برای بار دوم موفق به دیدار خانواده های خود شدند. و آقای رضایی در این ملاقات از لحاظ سلامتی از وضع بهتری برخوردار بودند.
ملاقات سوم در پنجشنبه 4 مهر و ملاقات چهارم در 8 مهر ماه صورت گرفته و خانواده ها از وضعیت سلامتی همگان احساس رضایت دارند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر