دعای خیر مردگان بهایی
صبح پنجشنبه 3 آبان 1387، بار دیگر گورستانهای بهایی مورد هجوم واقع شده. در سال جاری نمونه هایی از این هجوم در شهرهای مختلف مشاهده شده و این بار قائم شهر. در شهریور ماه عده ای با ماشینهای سنگین به گورستان بهاییان در اصفهان حمله کردند و صدها درخت و نهال کاشته شده را بریدند و پیش از آن در نجف آباد و ویلا شهر اصفهان گورستانهای بهاییان تخریب شد. استفاده از ماشینهای مجهز برای زیر و رو کردن خاک نشان دهنده این مطلب است که بر خلاف ادعا دولت مبنی بر فعالیت گروهی خرابکار، این کار توسط افرادی اجیر شده توسط دولت صورت گرفته.
اول بار گورستان بهاییان تهران موسوم به گلستان جاوید واقع در خیابان خاوران تهران در زمان ریاست جمهوری آقای هاشمی رفسنجانی مورد هجوم قوای حکومتی قرار گرفت و اجساد صدها بهایی و از جمله بسیاری از بهاییانی که توسط دولت جمهوری اسلامی در اول انقلاب اعدام شده بودند، زیر و رو شد و خبری از آنها به دست نیامد و جای آن ، فرهنگسرای خاوران ساخته شد.
در سال 1367 که فشارهای مضاعفی بر جامعه بهاییان ایران وارد آمد. اجازه کفن و دفن متوفایی از خانواده ای بهایی در کرج لغو شد و 3 نفر از خادمین موقت کرج به جرم دفن کردن مرده ای که در حال بو کردن بود به اعدام محکوم شدند . البته با چند بار تجدید نظرحکم ایشان به 15 سال زندانی تقلیل یافت که اجرا شد.
نمونه این برخوردهای کینه توزانه به جامعه بهایی ایران کم نیست اما چرا مرده بهاییان؟
در این باره بارها فکر کردم و به چند نتیجه رسیدم:
1- وقتی فردی دستش از زنده کسی کوتاه می شود یعنی یا توان مقابله با او را ندارد یا از او می هراسد یا از لحاظ قانونی نمی تواند با او تصفیه حساب کند و یا می خواهد اثری از خود باقی نگذارد، به مرده افراد راضی می شود و البته ریشه این تخریب، بغض و کینه است. اما خاصیت مرده چیست؟ 1-توان اعتراض و دفاع یاانتقام از خویش را ندارد2 – حقوق و مزایایی برایش تعیین نشده تا بر اساس آن از حقوقش دفاع شود.
بنابراین خصوصیات می توان از این کار مهاجمان چند نتیجه گرفت 1- آنان از جامعه بهایی می ترسند نه اینکه به مقابله به مثل یا انتقام بر خیزند بلکه ازاینکه به احقاق حقوقشان می پردازند ونیز فشارهای بین المللی چهره نه چندان درخشان ایشان را در انظار عالمیان سیاهتر خواهد نمود.
2- تمام اعمال و تبعیضاتی که بر این جامعه روا می شود،ظالمانه است و با هیچ قانون انسانی قابل توجیه نیست بنابراین از راه غیر قانونی به ابراز دشمنی و نیز زیان رسانی به این جامعه می پردازند. راهی که به راحتی می توان بر خاموشترین و بی زبان ترین اعضای این جهان یعنی مردگان اعمال کرد.
3- توانی برای پاسخ گویی منطقی یا عقلانی با این جامعه ندارند و حتی چنین فضایی را برای گفتگوی آزاد خود با هیچ اندیشه دیگری ایجاد نخواهند کرد.
همیشه ظلم بر بی زبانان نامردانه ترین شیوه ستم بوده گرچه بهاییان زنده نیز اجازه بیان حرف و عقاید و دفاع ازعقاید و حقوق خود را در رسانه های رسمی کشوریا حتی در مدارس و سایر مجامع عمومی ندارند.
بهاییان برای حرمت نهادن به جسد مرده اهمیت زیادی قائلند چه که او را زمانی حامل امانت الهی یعنی روح انسانی می دانند بنابراین با نهایت ادب و احترام او را به خاک می سپارند. پس از شستشو و معطر کردن او دعایی برایش می خوانند و از پروردگار طلب پذیرش میهمان جدید را به درگاه بزرگواریش می نمایند. آنگاه او را در 5 قطعه کفن می پیچند و در تابوت می نهند و در خاک قرار می دهند و برایش نماز مربوط به مردگان و دعا و مناجات می خوانند و به جهت ارتقای روحش برای او خیرات می دهند. بهاییان اجازه لعنت یا نفرین و دعای بد حتی بر دشمنان خویش را ندارند و در موارد آزار و اذیت، توصیه شده اند که برای فرد ظالم، دعای خیر و هدایت نمایند و پس از مرگش نیز برای او طلب مغفرت کنند . اصطلاحی که برای مرگ در دیانت بهایی مرسوم است" صعود" می باشد که به معنای ارتقا ، بالارفتن و به مرحله ای برتر رسیدن است و این اصطلاح نگاه بهاییان را به مرگ و عوالم بعد تا حدودی روشن می کند.
بنابراین افراد اجیر شده که برای به کف آوردن لقمه ای نان، دست از مرده بهاییان نیزبر نمی دارند نگران نباشند زیرا که در جواب نفرین و بولدزر و تف و لعنت، دعای خیر نصیبشان خواهد شد.
صبح پنجشنبه 3 آبان 1387، بار دیگر گورستانهای بهایی مورد هجوم واقع شده. در سال جاری نمونه هایی از این هجوم در شهرهای مختلف مشاهده شده و این بار قائم شهر. در شهریور ماه عده ای با ماشینهای سنگین به گورستان بهاییان در اصفهان حمله کردند و صدها درخت و نهال کاشته شده را بریدند و پیش از آن در نجف آباد و ویلا شهر اصفهان گورستانهای بهاییان تخریب شد. استفاده از ماشینهای مجهز برای زیر و رو کردن خاک نشان دهنده این مطلب است که بر خلاف ادعا دولت مبنی بر فعالیت گروهی خرابکار، این کار توسط افرادی اجیر شده توسط دولت صورت گرفته.
اول بار گورستان بهاییان تهران موسوم به گلستان جاوید واقع در خیابان خاوران تهران در زمان ریاست جمهوری آقای هاشمی رفسنجانی مورد هجوم قوای حکومتی قرار گرفت و اجساد صدها بهایی و از جمله بسیاری از بهاییانی که توسط دولت جمهوری اسلامی در اول انقلاب اعدام شده بودند، زیر و رو شد و خبری از آنها به دست نیامد و جای آن ، فرهنگسرای خاوران ساخته شد.
در سال 1367 که فشارهای مضاعفی بر جامعه بهاییان ایران وارد آمد. اجازه کفن و دفن متوفایی از خانواده ای بهایی در کرج لغو شد و 3 نفر از خادمین موقت کرج به جرم دفن کردن مرده ای که در حال بو کردن بود به اعدام محکوم شدند . البته با چند بار تجدید نظرحکم ایشان به 15 سال زندانی تقلیل یافت که اجرا شد.
نمونه این برخوردهای کینه توزانه به جامعه بهایی ایران کم نیست اما چرا مرده بهاییان؟
در این باره بارها فکر کردم و به چند نتیجه رسیدم:
1- وقتی فردی دستش از زنده کسی کوتاه می شود یعنی یا توان مقابله با او را ندارد یا از او می هراسد یا از لحاظ قانونی نمی تواند با او تصفیه حساب کند و یا می خواهد اثری از خود باقی نگذارد، به مرده افراد راضی می شود و البته ریشه این تخریب، بغض و کینه است. اما خاصیت مرده چیست؟ 1-توان اعتراض و دفاع یاانتقام از خویش را ندارد2 – حقوق و مزایایی برایش تعیین نشده تا بر اساس آن از حقوقش دفاع شود.
بنابراین خصوصیات می توان از این کار مهاجمان چند نتیجه گرفت 1- آنان از جامعه بهایی می ترسند نه اینکه به مقابله به مثل یا انتقام بر خیزند بلکه ازاینکه به احقاق حقوقشان می پردازند ونیز فشارهای بین المللی چهره نه چندان درخشان ایشان را در انظار عالمیان سیاهتر خواهد نمود.
2- تمام اعمال و تبعیضاتی که بر این جامعه روا می شود،ظالمانه است و با هیچ قانون انسانی قابل توجیه نیست بنابراین از راه غیر قانونی به ابراز دشمنی و نیز زیان رسانی به این جامعه می پردازند. راهی که به راحتی می توان بر خاموشترین و بی زبان ترین اعضای این جهان یعنی مردگان اعمال کرد.
3- توانی برای پاسخ گویی منطقی یا عقلانی با این جامعه ندارند و حتی چنین فضایی را برای گفتگوی آزاد خود با هیچ اندیشه دیگری ایجاد نخواهند کرد.
همیشه ظلم بر بی زبانان نامردانه ترین شیوه ستم بوده گرچه بهاییان زنده نیز اجازه بیان حرف و عقاید و دفاع ازعقاید و حقوق خود را در رسانه های رسمی کشوریا حتی در مدارس و سایر مجامع عمومی ندارند.
بهاییان برای حرمت نهادن به جسد مرده اهمیت زیادی قائلند چه که او را زمانی حامل امانت الهی یعنی روح انسانی می دانند بنابراین با نهایت ادب و احترام او را به خاک می سپارند. پس از شستشو و معطر کردن او دعایی برایش می خوانند و از پروردگار طلب پذیرش میهمان جدید را به درگاه بزرگواریش می نمایند. آنگاه او را در 5 قطعه کفن می پیچند و در تابوت می نهند و در خاک قرار می دهند و برایش نماز مربوط به مردگان و دعا و مناجات می خوانند و به جهت ارتقای روحش برای او خیرات می دهند. بهاییان اجازه لعنت یا نفرین و دعای بد حتی بر دشمنان خویش را ندارند و در موارد آزار و اذیت، توصیه شده اند که برای فرد ظالم، دعای خیر و هدایت نمایند و پس از مرگش نیز برای او طلب مغفرت کنند . اصطلاحی که برای مرگ در دیانت بهایی مرسوم است" صعود" می باشد که به معنای ارتقا ، بالارفتن و به مرحله ای برتر رسیدن است و این اصطلاح نگاه بهاییان را به مرگ و عوالم بعد تا حدودی روشن می کند.
بنابراین افراد اجیر شده که برای به کف آوردن لقمه ای نان، دست از مرده بهاییان نیزبر نمی دارند نگران نباشند زیرا که در جواب نفرین و بولدزر و تف و لعنت، دعای خیر نصیبشان خواهد شد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر