کارنامه سال 87 یکی از سیاهترین کارنامه های حقوق بشر ایران است. بیدادهایی که سرتاسر کشور را در نوردید و سایه کبودش را بر سر زنان، کارگران، اقلیتهای قومی و مذهبی، معلمان و روشنفکران گسترانید. در این سال تعداد زیادی از بهاییان دستگیر و محاکمه شدند، منازل بسیاری مورد هجوم قرار گرفت و جامعه بهایی بیش از پیش از حقوق حقه خویش محروم گشت. مدیران جامعه اش هر روز به اتهاماتی جدید و بی اساس متهم گردیدند و با کمال بی عدالتی بیش از یک سال است که بدون حکم در زندان اوین روزگار می گذرانند. در این میان بسیاری از بهاییان دستگیر شده، با قید وثیقه آزاد شدند و برخی برای اجرای حکم روانه زندان یا تبعید گردیدند.
سال جدید علاوه بر ادامه آزارها، سال اجرای حکمهاست . کم کم تمام افرادی که به قید وثیقه مالی یا ملکی رها شده بودند به زندان فراخوانده می شوند.
از جمله آقاى رستم بهى فر، از اعضاى پيشين ’خادمين‘ يزد و آقاى پيمان روحى، ساکن
يزد، که هردو از تاريخ ۱۱ اسفند ۱۳۸۷ در بازداشت بودند، در دادگاه محکوم
گرديدند. به موجب حکم دادگاه، آقاى بهى فر به یک سال و نیم و آقاى روحى به شش ماه زندان محکوم شده اند. خانه آقاى بهى فر در تاريخ ۲۱ آذر ۱۳۸۷ موردتجسس مأمورين قرار گرفت و همه مدارک بهائى او ضبط شد. خانه آقاى روحى در۳ دى ۱۳۸۷ مورد هجوم چهار مأمور وزارت اطلاعات واقع شد و همه مدارک بهائى
او نيز به تاراج رفت.
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر