خرمنهای جو و گندم در آتش می سوزند و پیرمردی فرتوت به دود و شعله هایی که حاصل ماهها تلاشش است می نگرد. اینجا "جزین" است؛ روستایی در 7 کیلومتری سمنان. تنها شهروند بهایی این روستا پیرمردی به نام میرزا آقا فناییان است که خرمن جو و گندمش در29 مرداد ماه در آتش تعصب عده ای ناشناس سوخت.
این در حالیست که تنها وسیله امرار معاش این پیرمرد، کشاورزی ست و به آتش کشیدن خرمن و محصولات کشاورزی تهدیدی بر ادامه زندگی در این روستاست.
چندیست که سمنان آبستن حوادث و آزار بهاییان گشته؛ از دستگیری و آتش زدن و سنگ پرانی و خراب کردن گورستان گرفته تا تشکیل سمینار و نشر اکاذیب بر ضد بهاییان در مدارس و نگاشتن شعارهای توهین آمیز بر دیوار منازل آنان.به نظر می رسد تمام این تهدیدها به منظور اخراج نمودن بهاییان از سمنان و منزوی کردن جامعه بهایی صورت می گیرد.
در این آتش چه می سوزد و چه دودی بر فراز شهر بر می افرازد؟ دود سیاه تعصب در روستایی دور افتاده در چشم هزارها مرد و زن در دنیا می رود و صدای حق طلبان را بلند خواهد کرد و بی خبران را به فغان خواهد آورد!
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر