شنبه، آبان ۲۹

هجوم گسترده به مراسم مذهبی بهاییان و دستگیری در نور مازندران!



در ادامه آزارهای رو به تزاید بهاییان مازندران یورشی از سوی اداره اطلاعات نور، چالوس و ساری به *ضیافت بهاییان شهرستان نور صورت پذیرفت.
این هجوم در غروب روز 12 آبان ماه و به منزل آقای رزی انجام گرفت و دو تن از بهاییان حاضر در این جلسه یعنی محمود رزی (صاحبخانه) و جمال چوپانی دستگیر شدند. ماموران امنیتی این ناحیه، از تمام بهائیان حاضر در این گرد همایی مذهبی توسط فرم پرسشنامه ای از پیش آماده شده، مشخصات فردی و خانوادگی و حتی مشخصات فرم بدن و رنگ مو و رنگ چشم وفرم بینی و آدرس تمام بستگان درجه یک را جویا شدند.
این هجوم دسته جمعی به همین جا ختم نشد. نیروهای اطلاعات در 15 آبان بار دیگر به منزل دو تن از بهائیان نور یعنی خانواده های شهنازی و تائید یورش برده و تمام کتب بهائی، سی دی، کیس، رسیور ماهواره و عکس های بهائی را به همراه خود بردند.
این بار مامورین امنیتی علاوه بر اتهامات بی اساس پیشین، مورد دیگری را نیز به این افراد متذکر شده اند و ورود کتب بهایی از خارج از کشور و نیز استخراج منابع از اینترنت و تکثیر آن را نیز به عنوان مورد اتهام عنوان کرده اند. این بدان معناست که بر خلاف ادعای باطل مامورین دولت مبنی بر آزادی مذاهب، بهاییان حتی به جرم داشتن کتب مربوط به آیین خود و مطالعه و استخراج منابع بهایی مورد برخورد قرار می گیرند. این سیاست های محدود کننده که هر روز دایره خود راتنگ تر می کند، بی گمان نشان از ترس مسئولین ایران از آشنایی ایرانیان با عقاید جدید و بر ملایی دروغ بافته های ایشان دارد.


* ضیافت نوزده روزه یکی از گردهمایی بهاییان است که هر نوزده روز یک بار برگزار می شود. در این تجمع سه بخش عمده وجود دارد: بخش "روحانی" مخصوص خواندن دعا و مناجات و تفکر بر معانی آن، بخش "اداری" مربوط به مشورت درباره مسائل جامعه بهایی و پیشنهاداتی برای بهبود و رفع مشکلات و نیز پیشرفت روحانی و اجتماعی بهاییان و سایر مردم می شود. در نهایت بخش " اجتماعی "ست که با هدف عمده الفت و محبت و تحکیم ارتباط بین اعضای جامعه بهایی صورت می گیرد. ضیافت شامل همه اعضای جامعه بهایی می گردد و در آن فرصتی برای انتخاب مسئولین جامعه بهایی در سطح محلی وجود دارد. اما پس از انقلاب 57 ، تمام محافل انتخابی بهایی تعطیل گردید و در نتیجه این کارکرد ضیافت در ایران از دست رفت .بهاییان در 30 سال گذشته محلی برای برپایی مراسم خود نداشته اند زیرا که تمام اماکن آنان توسط دولت غصب گردید؛ بنابراین جلسات دعا، مشورت یا ضیافت را در منزل خود و با تعداد محدود برگزار می کنند.

هیچ نظری موجود نیست: