جمعه، آذر ۵

آتش افروزان این بار مغازه بهاییان رفسنجان !را نشانه رفتند












باز هم این بنامان،در لباس گمنامی، از تاریکی شب فرصتی ساختند، تا خانه و مغازه های دیگری از بهاییان را به آتش کشند؛ در شهررفسنجان از آبان ماه سال جاری 5 مغازه متعلق به بهاییان این شهر طعمه آتش شده است.
در شامگاه 3 و 5 آبان ماه 89 سه تعمیرگاه لوازم خانگی و در بامداد یکشنبه 24 آبان ماه نیز دو مغازه دیگر این شهروندان، به آتش کشیده شد.
هیچ کس هم پاسخگو نیست. اگر نیروهای اطلاعات شبانه روز در حال دستگیری " بر هم زنندگان امنیت ملی" هستند، پس چرا این همه ناامنی و به طور خاص برای گروههای خاصی رخ می دهد. چرا هیچ نهادی حاضر به جست و جوی خرابکاران نیست؟
آتش سوزی در ارتباط با جامعه بهایی ایران از سوزاندن خود فرد بهایی آغاز می شود و تا اموال و خانه و اتوموبیل و مغازه و دام و مزرعه و حتی سنگ قبر و گورستانش ادامه می یابد. در ابتدای انقلاب اسلامی، در یک روز پاییزی مثل همین روزها شکر نساء معصومی و محمد حسین معصومی از بهاییان روستای نوک بیرجند توسط نیروهای دولتی کشته شدند. این مامورین شکر نساء معصومی را با طناب بستند و بر کلبه اش نفت ریختند و خانه را به آتش کشیدند و این زن در خانه سوخت؛ در هشتم آذر ماه59. ربودن روح الله رضایی و سوزاندن صورت و بدنش با ته سیگار داغ، نمونه دیگری از این افتار غیر انسانی ست. سوزاندن زمین کشاورزی یک پیرمرد بهایی در خِبر کرمان، سوزاندن محصولات کشاورزی پیرمرد دیگر در سنگسر، به آتش کشیدن اتوموبیل یکی از بهاییان رفسنجان، پرتاب کوکتل مولوتوف به خانه دو تن از بهاییان سمنان و ویلا شهر اصفهان و نیزآتش زدن مغازه لوازم یدکی پیمان شادمان و اکبر پورحسینی در سمنان، به آتش کشیدن مغازه مبلمان خانواده احراری در کرج، آتش زدن گورستان بهاییان سمنان و نیز سوزاندن و تخریب خانه 50 تن از بهاییان روستای ایول، تنها نمونه هایی از این ناامنی و ظلم آشکار است.
علاوه بر اهداف آشکار و پنهان و سازمان یافته ای که در ارتباط با پیروان آیین بهایی در ایران صورت می گیرد، خفقان اقتصادی چهره آبله روی خود را بیشتر نشان می دهد.
لغو امتیاز مغازه بهاییان، پلمپ مغازه، آتش زدن و لطمه، مصادره اموال، ممنوعیت کار در مشاغل دولتی و بسیاری از کارهای خصوصی، بستن حسابهای بانکی و به طور کلی تحت فشار گذاردن بهاییان به خصوص در مناطق کوچکتر، به نیت کوچاندن اجباری این افراد صورت می گیرد؛ جنایتی که با عنوان" مهاجرت اجباری " هم از آن یاد می شود.کوچاندنی که در آن فشاری شدید اما خارج از دید بینندگان بیرونی بر افراد یک گروه تحمیل می شود؛ روشی در نهایت تزویر.شیوه ای که می خواهددر عصر اطلاعات، واقعیت را گل اندود کند؛ سوختن را به توهم جلوه دهد، محرومیت از تحصیل هزاران جوان بهایی در طی 30 سال و لا اقل دو نسل را به دروغ، یک مظلوم نمایی قلمداد کند و تاریخ واقعی امروز را در برابر بینندگان واقعیش خیال پردازی بخواند.
این طور به نظر می رسد این گمنامان که هر روز تعدادشان نیز رو به تزاید است، دچار جنون آتش افروزی اند که البته با تعصب و مغز شویی هم تلفیق شده و بر شدتش افزوده است و البته جالب این است که خانه بهاییان را در نقاط مختلف ایران هدف می گیرند.!!!

هیچ نظری موجود نیست: