در این شهر کلمات به سخن می آیند. سخنی لبریز ازدشنام و توهین. در این شهربرخی هر چه می خواهند می کنند، هر کلامی در ذهنشان می گذرد بر زبان می آورند یا بر آجر و سیمانها نقش می زنند و کسی را کاری با آنها نیست. آری اینجا سمنان است.شهری که چندیست بر شهروندان بهاییش بیش از پیش آزار و بی مهری روا می دارند .با بمب و زندان و یورش و پلمپ مغازه ها و این بار با شعارهایی که بر در و دیوار خانه ها نوشته اند، پذیرای هم وطنان خویشند و مسئولین نیز یا توان یافتن این افراد را ندارند یا خود، آنان را اجیر کرده اند.
ساعت یک بامداد یکشنبه 25 اسفند ماه فرد یا افرادی بر در و دیوار 5 منزل و مغازه بهاییان سمنان، شعارهایی نگاشته اند.در منازل آقایان 1-علی احسانی ، نوش آذر خانجانی 2- آقایان هژیر هدایتی ، عزت الله وجدانی ، بهروز فیروزیان 3 - آقایان نجات الله خانجان ، بهفر خانجانی وخانم بهناز خانجانی 4 - آقایان سیاوش جابری وخانم شهناز پیراسته و با مضامین تقریبا شبیه هم از جمله مرگ بر بهائی ، بهائی برو گمشو ، بهائی = با اسرائیل و کافر منقش شده است.
عجیب آنست زمانی که اهالی منزل پی به این عمل برده و با پلیس 110 تماس گرفته اند، مسئولین بعد از 15 دقیقه سر و کله شان پیدا شده و به گزارشی ساده درباره محل اکتفا کرده اند و علی رغم اینکه در ابتدا اعلام کرده بودند پلیس آگاهی و نیروهای اطلاعات برای ردیابی این افراد و بازدید محل خواهند آمد، در هنگام رفتن بیان کردند که نیازی به حضور آنان نیست و ما گزارش کاملی تهیه کرده ایم .
این است صدایی که از کلمات در این شهر بلند می شود. فحش و ناسزا و توهین. در سحرگاه رستن بهار، این کینه پروران و زمستان کیشان، واژه ها را نیز می خشکانند .
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر