بانگ دروغ در گوش فلک

تابلوهای ورود ممنوع!
برگه های اخراج!
توهین و ارعاب!
تشویق به دروغ و تقیه!
این ها تصاویری ست در برابر دیدگان جوانان بهایی برای ورود به دانشگاههای ایران و این است ارزانیِ دولت ایران به جوانان کشورش؛ دولتی که ادعای اخلاق و عدالت را در پهنه گیتی فریاد می زند ولی در عمل... .

بار دیگر دانشجویی بهایی از دانشگاههای ایران اخراج می شود. پدرام قنبری دانشجوی معماری دانشگاه سمنان که از ورودش به دانشگاه بیش از دوماه نگذشته بود، تنها به علت اعتقاد به دیانت بهایی از ادامه تحصیلات باز می ماند.
این در حالی ست که مدیریت دانشگاه سمنان طی تماسی تلفنی به خانواده نامبرده اعلام داشته که شرط ادامه تحصیل پدرام، تغییر عقیده او می باشد. هنوز چند هفته از شروع دانشگاه نگدشته بود که پدرام برای شرکت در یکی از کلاسهایش به لیست دانشجویان نگاهی می اندازد ولی نام خود را در آن میان نمی یابد و پس از پیگیری از مسئولان در می یابد که حکم اخراج او امضا شده است.
و بار دیگر یکی از ایرانیان، در آب و خاک خود از حقوق اولیه محروم می ماند. در سرزمینی که بزرگانش بدترین بلا و شر را دروغ می پنداشتند،روزگار چنان چرخیده که مسئولین، شرط گرفتن حق اولیه ات را دروغ گفتن می گذارند. وای بر ایران، بر سرزمین آزاده مردمان، بر سرای امید که ناامید و سرافکنده از کودکانِ ناخلف و دروغ پردازش ،آرام و بی صدا اشک می ریزد.