تخریب، پلمپ، آتش زدن، اخراج، تهدید کارفرما،وثیقه های سنگین، عدم صدور جواز کسب و این بار مصادره. این ها روش هاییست که دولت ایران برای به تنگنا افکندن اقتصادی بهاییان ایران برگزیده است. البته بر کسی پوشیده نیست که از ابتدای انقلاب، هزارها خانه، زمین، اموال، سند و ... به جرم بهایی بودن غصب گردید و صاحبخانه مُهر بر پیشانی، کَکَش هم نگزید که سجده بر خاک غصبی می زند و دل خوش دارد!! اخراج از کارهای دولتی و بسیاری مشاغل دیگر که جای خود را دارد.
اما به نظر می رسد این ناجوانمردی بار دیگر در حال گستردن سایه خود بر جامعه بهایی ایران است. مصادره زمین کشاورزی احمد احمدزاده یکی از صدها نمونه این تعرض به اموال این اقلیت مذهبی ایران است.
بر اساس گزارش سرویس خبری جامعه بهایی، در اردیبهشت ماه 89 ستاد اموال و املاک مازندران، وابسته به سپاه، بر اساس حکم آیت الله خمینی، پنج هزار متر زمین متعلق به مرحوم احمد احمدزاده در قائم شهر را مصادره نمود.
این تصاحب زمین در شرایطی صورت پذیرفت که وراث او بر روی زمین، کار کشاورزی می نمودند و در واقع محل درآمد آنان به شمار می آمد.
آتش زدن باغ و محصولات کشاورزی امامعلی راسخی در خِبر کرمان و پیرمرد دیگری در سنگسرِ سمنان، پلمپ مغازه ها به خصوص در مازندران، سمنان و تهران، تهدید کارفرمایان برای اخراج کارمندان بهایی، آتش زدن مغازه پیمان شادمان در سمنان، تخریب باغ مشترک حبیب الله شایق، ذبیح الله تاشی و کامبیز رفاهی در مرودشت فارس ( که محل درآمد این خانواده ها بود)، تعیین وثیقه های سنگین برای دستگیر شدگان و بستن حسابهای تعدادی از متولان بهایی نمونه ای از این روند رو به رشد اختناق اقتصادی ست که به نظر می رسد از شهرهای کوچک شروع به ریشه دواندن کرده است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر