حتی مرده ها را هم امان نمی دهند. حتی به درختان و خرده سنگ و آجرهای جماد هم رحم نمی کنند. همین است که می گویند نفرت و دشمنی تنها خرابی به بار می آورد اما عشق رویش و زندگانی.
در ادامه تخریب گورستانهای بهایی در نقاط مختلف ایران، قبرستان بهاییان دماوند نیز مورد هجوم عده ای ناشناس قرار گرفت. این تخریب چنان شدید بود که تمام آثار گورها به طور کلی از بین رفته است. به گزارش رهانا، این یورش ناجوانمردانه در شامگاه 4 اردیبهشت ماه 89 صورت گرفته است.
شیوه تخریب کامل این گورستان، واقع در گیلاوند نشان می دهد که این افراد ناشناس به ابزار تسطیح خاک و بولدزر مسلح بوده اند. بنابراین نمی توان باور کرد که مردمی عادی به این خرابکاری دست زده اند.
تمام گورستانهای بهایی که در این مدت تخریب شده است با وسایل مجهز خاک برداری ، زیر و رو شده و در اکثر موارد درختها و سنگ قبرها به طور کامل از میان رفته است. به نظر می رسد این افراد به ظاهر ناشناس، که اتفاقا هیچگاه هم از سوی قانون محاکمه نمی شوند و از سوی پلیس ردیابی نمی شوند، اجیر و مزد بگیران آشنایی باشند.
هیهات که جای آبادانی این آب و خاک، ویرانی را برگزیده اند و جای مدارا و مهرورزی، کینه و ظلم.
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر