اینجا هرم عدالت وارونه بنا می شود. اول سناریو نوشته می شود، بعد بازیگران تعیین می شوند، سپس دستگیر می شوند و بازیها بدیشان نسبت داده می شود و آنگاه محاکمه می شوند و پای میز عدالتی نمایشی کشیده می شوند. همه چیز در نگاه مسئولین، یک بازی ست؛ جان آدمیان، امنیت و آسایش و خنده ها و آینده روشنشان و تنها نویسنده این سناریو وجودی حقیقی دارد که با نوشتنش در پی اثبات خویش است. هویت خود را از نفی و آزار و اعدام و توهین به دیگران، کسب می کند.
سناریوی جدید دولت ایران در مورد دانش آموزان بهایی نیز حکایت همین هرم وارونه است.بار دیگر جوان نیوز برای افزودن فشار بر دانش آموزان بهایی، طرح خود را اعلام نمود. وی بیان داشت" برخی روسای جماعت بهایی با هدف اشاعه دیدگاههای گمراه کننده خود و عضوگیری و تبلیغ بهاییت، مدارس را کانون فعالیتهای خود قرار دادهاند." در بخش دیگر اشاره ای به سخنان ابوالقاسم قزوهی، مدیر کل آموزش و پرورش سمنان نمود و اعلام کرد:" دانشآموزان بهایی به محض اینکه در مدارس این استان تبلیغ بهاییت کنند، اخراج میشوند." در ضمن این مدیر کل چنین نوید داد که:" برای مدیران مدارسی که دانشآموزان بهایی دارند، کلاسهای ضمن خدمت برای آموزش نحوه رفتار با این دانشآموزان برگزار شده است."
پیش از این خبرگزاری جوان در مورخ 88/12/23، فرضیاتی دروغین مبنی بر تلاش "سران بهاییت برای به انحراف کشاندن دانش آموزان" مطرح نمود. این خبرگزاری نزدیک به دولت، با بیان مطالبی چون "اشاعه دیدگاههای گمراه کننده"، "عضوگیری و تبلیغ بهاییت" دانش آموزان بهایی را متهم ساخت که قصد آن دارند مدارس رابه " کانون فعالیتهای خود " تبدیل کنند.
شگفت آن است که این خبر گزاری، صداقت بهاییان در ابراز صریح عقیده خود را نیز عاملی برای " القای شبهه در بین نسل جوان کشور" مطرح نموده و در واقع با این کلام، چهره دروغ پرداز خویش را از پس نقاب به در آورده است.
" جوان" برای باور پذیر نمودن حرفهایش تمام روابطی را که یک دانش آموز به طور طبیعی می تواند با همسالان خود برقرار کند، دام بهاییان برای " گمراه کردن" دانش آموزان مسلمان قلمداد کرده است. دعوت به میهمانی، ارائه نظر و اندیشه، کمک به سایر دانش اموزان و تشکیل کلاسهای تقویتی، رفتن به اردوهای دسته جمعی و حتی کمکهای مالی به خانواده های بی بضاعت برخی دانش آموزان را، روشهای بهاییان برای سست نمودن پایه های دینی کودکان و نوجوانان ذکر کرده است.
دولت ایران با بافتن این تارهای بی سر و ته و در هم تنیده، هدفی جز منزوی نمودن این کودکان و نوجوانان در سر نمی پروراند تا دوستیهای پاک و زیبای کودکانه شان را هم رنگی از ترس و دلهره دهد.
البته که دانش آموز بهایی گنگ نیست، ناشنوا و خالی الذهن هم نیست. اندیشه دارد و زبان و خداوند بدو آزادی کلام بر زبان آوردن عطا کرده است؛ او را انسانی آفریده آزاد و آزاده و هیچ کس اجازه ندارد او را به علت بیان باور و شیوه نگرشش به مسائل به بند کشد و از حقوقش محروم نماید مگر کسانی که به بیان قرآن * "خداوندگارشان را هواهای نفسانیشان قرار داده اند".
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر