چهره آبله روی نقض حقوق بشر

بی دلیل اخراج می شوند.
پیگیری های پیاپیشان بی نتیجه می ماند.
هیچ برگه و مستندی مبنی بر اخراج به ایشان داده نمی شود.
در علت اخراج جوابی جز " دستورهای از بالا" دریافت نمی کنند.
این است برخورد مسئولین ایران با دانشجویان بهایی دانشگاهها. هنوز یک هفته از شروع دانشگاهها نگذشته است که مژده نورانی، فرحناز فلفلی و اردلان تبیانیان از دانشگاه سمنان اخراج شدند. این سه دانشجو که در کنکور 88 پذیرفته شده اند بنا به دستور حراست دانشگاه اخراج شدند .
با وجود پیگیری های فراوان، پاسخی دریافت نکردند و مانند هزاران دانشجوی بهایی دیگر از حق ادامه تحصیل بازماندند.
ریاست دانشگاه، حاضر به تحویل هیچ مدرکی دال بر اخراج این 3 نفر نشد و علت اخراج را تنها " دستورهای از بالا" توصیف کرد.
این در حالیست که جوانان بهایی پس از انقلاب فرهنگی از حضور در دانشگاههای کشور ممنوع گشتند.هر سال هزاران چشم امیدوار به درهای بسته دانشگاه دوخته شد و بی جواب بازگشت؛ تا آنکه در سال 83 با برداشتن ستون مذهب از فرم دانشگاهها، به نظر می رسید امکان ورود دانشجویان بهایی حاصل شود؛ اما این سال نیز با بهانه هایی غیر واقعی چون "نقص پرونده" از ورود دانشجویان بهایی جلوگیری به عمل آمد. دانشجویان پذیرفته شده نیز به تدریج از دانشگاههای ایران اخراج شدند؛ برخی در همان ترم اول و بعضی در ترمهای آخر.
شگفت است که مسئولین ایران به هیچ رو حاضر به ارائه اسناد و مدارک کتبی به این دانشجویان اخراجی و علت صریح آن که " اعتقاد به آیین بهایی " ست، نیستند . زیرا هراسانند که ظلمِ آشکاری که بر این جوانان می رود، در گوش فلک صدا کند، حجابها به کناری رود و چهره آبله روی نقض حقوق شهروندی بیش از پیش به چشم ناظران آید.