سپیده نزده و خروسخوان به خانه ها می ریزند و با دست بند می برند به ناکجا آباد. مغازه ها را آتش می زنند. سنگ قبرها را می شکنند. کودکان را می ترسانند. نیمه شب، شیشه پنجره راروی سر پیرزن بیمار می شکنند. روی دیوارهایش شعار و ناسزا می نویسند. پای منبرهایش جای حرف خدا و پیغمبر، دروغ و نفرت تحویل شنوندگان می دهند.
نه اینجا میدان جنگ نیست. این حوادث مربوط به 200 سال پیش هم نیست. این ها خطوط اولیه برای فضا سازی یک صحنه نمایش یا داستان هم نیست. اینجا سمنان است.
در ادامه همین آزارها که هر روز از سوی دولت ولی با اسم افراد ناشناس صورت می گیرد ، شیشه اتوموبیل یکی از بهاییان سمنان شکسته شد. چهارشنبه 15 مهر ماه موتور سوارانی به ظاهر ناشناس، شیشه اتوموبیل عادل فناییان را شکسته و فرار کردند.
عادل فناییان پس از 6 ماه تحمل حبس به تازگی از زندان سمنان آزاد شده است.
به نظر می رسد این گمنامان مردم آزار، تمایل دارند در هر شهری به شکلی بهاییان را بیازارند. مثلا در کرمان با آتش زدن و سوزاندن، در همدان با تبعید کردن، در شیراز با ناسزا گفتن وتهمت زدن و در سمنان با سنگ پرانی .
آری سنگ های این ناآشنایان! شیشه خانه و اتوموبیل و مغازه ها را خواهد شکست اما خرده شیشه هایش نام و انسانیتشان را خواهد خراشید.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر