سکوت مسئولین علامت رضاست. باز هم عده ای به ظاهر غیر دولتی اقدام به تخریب منزل بهاییان نمودند؛ این بار در "ایول" مازندران.
بهاییان این روستا بارها از سوی نیروهای مغز شویی شده یا اجیر، مورد هجوم، اخراج، آتش سوزی منازل و خشونتهای دیگر قرار گرفته اند اما مورد اخیر، در ادامه گرد و غبارهای ترک تازی های استان مازندران است.
روستای ایول که پیش از انقلاب دارای تعداد زیادی بهایی بود، در تیر ماه 1362 با هجوم دولتیان و مردم روستا مواجه شد؛ بهاییان از روستا اخراج و به ساری فرستاده شدند. تمام اموال و منازل غصب شد و آنان آواره و در به در در. حال برای بار دیگر عده ای از اهالی مسلمان این روستا اقدام به جمع کردن استشهادی مبنی بر تخریب منازل بعاییان این روستا نموده اند.
زمانی که بهاییان از این نقشه آگاه شدند در اول تیر ماه 89 مراتب شکایت خود را به بخش داری کیاسر اعلام داشتند اما ایشان از وجود چنین جریانی، اظهار بی اطلاعی کردند و گفتند که این عمل غیر قانونی ست مگر دستور از بیت رهبری آمده باشد که در آن زمان دیگر از دست ما کاری ساخته نیست.این پیگیری در فردای آن روز نیز ادامه یافت و ضمن مراجعه ی مجدد به بخشداری کیاسر به فرمانداری و استانداری در ساری و دادگاه عمومی کیاسرو پاسگاه نیروی انتظامی تلمادره نیز مراجعه شد ولی همگی اظهار بی اطلاعی نمودند.
اما به زودی تشت رسوایی این گروه از بام افتاد. خانواده "پیری" که دارای زمینی کشاورزی در این روستا بود و از همه جا بی خبر، به منظور برداشت محصول به روستا آمده بود با منظره عجیبی مواجه شد. پرایدی با 4 سرنشین در نزدیکی خانه وی پارک بود و چون به محل نزدیک شدند، آنها را مورد اعتراض قرار دادند که چرا بی خبر پا به روستا گذاشتید. در حالیکه خانواده پیری دیدند، عده ای مشغول تخریب و تسطیح منزل ایشان هستند.
البته این اوباش تنها به تخریب منزل بسنده نکردند بلکه پدر خانواده،محمود پیری توسط " صفر علی اسماعیلی معروف به مومن مورد ضرب و شتم قرار می گیرد. یه سبب این توهین و آزار، خانواده پیری محل را ترک می کنند.
در همین زمان خانواده فرامرز روحانی از بهاییان دیگر که قصد ورود به ایول را داشته، توسط سید جواد درخشان مورد بازخواست قرار می گیرد و از ورود او جلوگیری می شود. وی به فرامرز روحانی اعلام می دارد. این روستا تا 48 ساعت قرنطینه است و کسی اجازه ورود به روستا یا خروج از آن را ندارد.عده ای نیز مراقب بودند تا کسی به داخل روستا راه نیابد.
برای پیگیری این عمل غیر قانونی، دو خانواده پیری و روحانی به بخشداری، دادگاه کیاسر و نیز به پاسگاه تلمادره مراجعه کردند و شکایتی از این ماجرا تنظیم و تحویل مقامات ذکر شده دادند ولی ثمری نبخشید. همینک نیز در شامگاه 2 تیر ماه 4 لودر با تعدادی کامیون به تهریب و تسطیح و خاک برداری 50 منزل از منازل بهاییان ایول مشغولند.
و پاسخ مسئولان بی اطلاعی و شانه بالا انداختن است.
روستای ایول ، در چهار دانگه ی هزار جریب استان مازندران ، ودر جنوب شرقی شهرستان ساری ،و با تقریب 90 کیلومترفاصله از آن واقع شده است . طول جغرافیایی آن 53درجه و 41 دقیقه ، و عرض جغرافیایی آن 36 درجه و 14 دقیقه ، و حدود 1700 متر از سطح دریا ارتفاع دارد .
ملا و روضه خوان این روستا ، بنام ملا حسین علی ، حدود 150 سال قبل با تحقیق و تفحص به امر بهائی ایمان آورد . و در اثر ایمان واعتمادی که اهالی این روستا به وی داشتند ، درهمان زمان نیمی ازساکنین ایول به امر بهائی اقبال نمودند. بهائیان این روستا نظیر دیگر روستاهای بهائی نشین از همان بدو ایمان و اقبال به امر بهائی دچار مصائب و بلایا و تضییقات بودند و هستند .
اوج این آزارها در قبل از انقلاب اسلامی منجر به قتل کدخدای بهائی این روستا که مورد اعتماد وامین مردم در آن روستا بلکه در روستاهای مجاور بود به نام میرزا آقا جان جذبانی توسط اشرار به تاریخ 4 آذر ماه سنه ی 1320 شمسی گردید .
واقعه ی بعد از انقلاب اسلامی که منجر به اخراج و آوارگی بهائیان از این روستا شد در 7 تیر ماه سنه ی 1362 واقع گردید . وماجرا مختصرا" اینکه با هماهنگی علما و مراجع امور وبا تحریک مردم مسلمان ایول وروستاهای مجاور ابتدا آنان را از منازل خود شان بیرون و داخل اتوبوسی که خارج از محل آماده کرده بودند به ساری آورده و پیاده نمودند وبعد آن وقتی با اعتراض شدید منسوبین واقع شدند آنان را به ایول باز گردانده ولی این بار اجازه ورود به منازلشان ندادند بلکه در محل تکیه بهائیان را محبوس و هدفشان این که از اعتقاد خود تبری نموده ومسلمان شده و سپس به منازلشان بروند .
حبس چند شبانه روزآنان درتکیه ی ایول که از طفل صغیر گرفته تا پیر زمین گیر بدون قوت لا یموت بوده وهمواره توسط علما و وعاظ پند و اندرز می شدند و توسط عواملی نیز تهدید ،منجر به نتیجه نشد که عاقبت به اخراج وآوارگی آنان انجامید واز آن زمان تا کنون که 27 سال می گذرد همواره شکایات و حکایات به مراجع امور در بخش کیاسر ومرکز استان وحتی مقامات عالی رتبه ی طهران شده ومی شود ودر بعضی مواقع حکم به نفع بهائیان نیز صادر می شود ولی همواره اجرای آن با مشکل روبرو است ومراجع امور مربوطه مطرح می نمایند که چون مخالفت مردمی است ،قانون نمی تواند کاری بکند و به همین آسانی کار را رها می نمایند و از طرفی هم عواملی از روستای ایول در بخشهای کلیدی ارگان ها وارد شده و همواره جلوی اجرای احکام صادره را می گیرند که از جمله ی آنان فردی به نام رحیم لیالی ایولی است که می گویند در بیت رهبری بوده ومخل ومحرک این جریانات می باشد .
