جمعه، تیر ۹

کامران رحیمیان را از یاد نمی بریم!



دستهایش را در هم گره کرده بود و ساعت بزرگ روی دست راستش نظرم را جلب کرد. بعد نگاهش به دورها از پشت عینکی بدون دور. بعد به یاد آوردم در آخرین روزهای تابستان سال پیش چگونه این ساعت بزرگ و عینک را با خشونت از او ستاندند و جای پیراهن چهارخانه اش، لباسی راه راه به تنش کردند وبعد در یک اتاق انفرادی جایش دادند. باز هم از او پرسیدند؛ اما نه درباره " ارتباط بدون خشونت" و " زبان زندگی"* بلکه با زبانی که خشونت را زندگی می کرد. بارها بعد از آن روز با او مصاحبه کردند، در چهاردیواری ای که رنگهای زندگی در گوشه و کنارش جان می دادند. فقط این بار مصاحبه کننده ها در پی درک حقیقت نبودند، به دنبال شنیدن طنین آواهای از پیش حفظ کرده خود بودند و چون نشنیدند، چهار بار بر میز کوبیدند و 4 سالش از همان روز شروع شد.

امروز عکس کامران رحیمیان  را در صفحه کمیته دانشجویان ودانش آموختگان لیبرال دانشگاههای ایران دیدم و این آویز را که :"کامران رحیمیان را از یاد نمی بریم" و بعد شناسنامه کوچکی از زندگی چهل و سه ساله اش. از کارهای پربارش در این سالهای محرومیت و حکم ناعادلانه چهار سال حبس؛ با اتهامات "عضویت در جامعه بهایی ایران" و "اجتماع و تبانی بر قصد به هم زدن امنیت ملی". کامران رحیمیان و فاران حسامی، همسرش، در این اتهامات و حکم دادگاه همراه هم بودند؛ دو همراهی که پیشتر دانش آموخته روانشناسی در دانشگاه علمی بهاییان بودند  و بعدها نیزهر دو رشته کارشناسی ارشد مشاوره آموزشی را در دانشگاه اتاوای کانادا به اتمام رساندند.


کامران در مصاحبه های تلویزیونی و نیز مجلات و روزنامه ها دعوت می شد؛ البته تا آن زمان که سخنی از اعتقاد و باور به میان نیامده بود . یکی از مصاحبه هایش در روزنامه شرق به تاریخ دهم تیر ماه سال 89 چاپ شد: " منتقد دشمن نیست". اما نگاه دشمن تراش، از هر اندیشه و فکری دشمن می تراشد، بزرگش می کند، چهره ای اهریمن آسا از او ترسیم می کند و بعد هم می بردش دادگاه برای اسیر کردن اندیشه و کلام و فکرش.

این نگاه دشمن تراش چشم دیدن این دستهای پر تحرک، این اندیشه باز و کلام نافذ را نداشت؛ به خصوص که اعتقادش هم بهایی باشد؛ و تحصیلش را محکوم کرد و کارش  و نگاهش را و صدایش را؛ و سعی کرد با سیمهای خاردار و میله های آهنین رجایی شهر، او را از همسرش فاران، از پسر سه ساله اش آرتین، از مادر سالخورده اش و از کسانی که از کلام و ایده هایش بهره ها می بردند، دور کند. این نگاه، حتی سالها پیش وقتی کامران 15 ساله بود، پدرش را به جرم بهایی بودن و با دادگاهی نمایشی اعدام کرده بود.

... اما این نگاه ها، خیلی نزدیک را می نگرند، همین امروزشان را و همین دستهای گره کرده شان را برای مرگ بر این و مرگ بر آن؛ و البته نمی توانند به عمق نگاه کامران های ایران زمین  که به دورها می نگرند و دستهایشان را برای ساختن این مرز و بوم به هم گره زده اند، پی برند.  

*ارتباط بدون خشونت: زبان زندگی، کتابی است به قلم مارشال روزنبرگ که کامران رحیمیان آن را به فارسی ترجمه کرده  و بسیار به این زبان و این ارتباط معتقد بوده است.    

سه‌شنبه، تیر ۶

دستگیری طاهر اسکندریان، شهروند بهایی سمنان

در ادامه آزار شهروندان بهایی سمنان، نیروهای امنیتی این شهرستان، در صبحگاه روز شنبه 3 تیر ماه به منزل طاهر اسکندریان .یورش بردند. این مامورین پس از بازرسی منزل اقدام به دستگیری این شهروند بهایی نمودند. وی همچنان در بازداشت به سر می برد و از وضعیت فعلی وی اطلاعی در دست نیست.
قابل ذکر است که منزل طاهر اسکندریان در یورش فراگیر نیروهای امنیتی در آذر 87 به همراه 19 خانه دیگر مورد هجوم قرارگرفت.

یکشنبه، تیر ۴

باز نگری حکم سه شهروند بهایی دردادگاه سمنان


حکم سه تن از شهروند بهایی سمنان در دادگاه تجدید نظر، تغییر کرد. زهره نیک آیین که پیشتر در دادگا بدوی به تحمل 7 سال حبس محکوم شده بود، حکمش به 23 ماه حبس تعزیری تقلیل یافت. قابل ذکر است که یکی از اتهامات وی عضویت در جامعه بهایی ایران است!
به علاوه شهره اعظمی از دیگر شهروندان بهایی سمنان که به تحمل 5 سال حبس محکوم شده بود، طی دادگاه تجدید نظر به 8 ماه حبس تعزیری محکوم شده است و نیز سپهر سبحانی در طی این دادگاه از اتهامات خود تبرئه شد. وی پیشتر در دادگاه بدوی به تحمل 1 سال حبس تعزیری محکوم شده بود.


جمعه، تیر ۲

5 سال حبس تعزیری برای کیوان رحیمیان شهروند بهایی و استاد موسسه علمی بهاییان

کیوان رحیمیان از  شهروندان بهایی تهران و اساتید موسسه آموزش علمی بهاییان طبق دادگاه بدوی به تحمل 5 سال حبس تعزیری و نیز جریمه 97 میلیون ریال محکوم شده است. پیشتر این شهروند در شهریور ماه 90 در پی احضار به وزارت اطلاعات بازداشت و یک هفته را در زندان اوین مورد بازجویی قرار گرفت. 
این در حالی ست که همسر نامبرده پیش از عید نوروز بر اثر ابتلا به بیماری سرطان، رخت از این جهان بربسته است و وی دارای یک دختر 11 ساله ای ست که با دستگیری وی بی سرپرست خواهد ماند. اضافه بر آن برادر وی کامران رحیمیان در حال گذران دوران چهار ساله حبس خویش در زندان رجایی شهر است. او نیز به همراه همسرش فاران حسامی به علت تدریس در موسسه آموزش علمی بهاییان دستگیر و هر یک به 4 سال حبس تعزیری محکوم شدند. این زوج نیز دارای فرزند 3 ساله ای هستند که در حال حاضر توسط مادرش نگاهداری می شود ولی با دستگیری فاران حسامی، او نیز بی سرپرست خواهد ماند.
تمام این بیداد در حالی بر این خانواده می رود که دوران کودکی کیوان و کامران رحیمیان در دستگیری و اعدام پدرشان گذشت.؛ رحیم رحیمیان که در  سال 1363 شمسی طی  دادگاهی نمایشی و به علت اعتقاد به دیانت بهایی به همراه عده ای دیگر از شهروندان بهایی جان عزیزش را به بیداد ستاندند و اینگونه بر پسران و نوادگانش نیز ستم روا می دارند.

*  تصویر کیوان رحیمیان به همراه همسرش که حدود 3 ماه پیش از دنیا رفته است و دختر 11 ساله اش.






یکشنبه، خرداد ۲۸

برگزاری دادگاه افراسیاب سبحانی، شهروند بهایی سمنان

 







در ادامه برگزاری دادگاههای ناعادلانه شهروندان بهایی در سمنان، دادگاه افراسیاب سبحانی در 22 خرداد ماه 91 برگزار شد. این دادگاه نیز به مانند دادگاه عادل فناییان به ریاست قاضی عین الکمال برپا گردید.
این شهروند بهایی پیشتر به همراه اکبر پور حسینی در 24 اردیبهشت ماه سال جاری بازداشت شدند و به قید وثیقه به طور موقت آزاد گشتند. افراسیاب سبحانی در دهه 60 نیز 5 سال از عمر خود را به علت باور مذهبیش در زندان به سر برد و درآن میان 13 ماهش را در انفرادی سپری کرد.



. 

شروع حکم 6 ساله عادل فناییان شهروند بهایی سمنان


عادل فناییان از شهروندان بهایی سمنان روز دوشنبه 21 خرداد ماه برای اجرای حکم شش ساله خود روانه زندان مرکزی سمنان شد. دادگاه این شهروند بهایی در مرداد ماه سال 90 به ریاست قاضی عین الکمالی برگزار و پس از ابلاغ حکم و مرحله تجدید نظر همان رای دادگاه مبنی بر 6 سال حبس تعزیری، تایید و در 21 خرداد ماه اجرا گردید.
این در حالی ست که از دهه 60 تا کنون این ششمین بار است که این شهروند بهایی را به علت اعتقاد مذهبیش به زندان افکنده اند و در ضمن برای افزایش فشار اقتصادی بر خود و خانواده اش ، چندی پیش جواز کارگاه او را نیز در سمنان باطل کردند. 



سه‌شنبه، خرداد ۲۳

دستگیری فاران خوان یغما، شهروند بهایی ساری

ساعت 7:30 بامداد روز 21 خرداد ماه 91،  5 نفر از مامورین امنیتی  با عنوان کاذب مامور شهرداری به منزل یکی از دانشجویان اخراجی بهایی در ساری به نام فاران خوان یغما یورش برده و بی آنکه حکمی دارای امضای قضایی به خانواده وی ارائه دهند، نامبرده را به همراه خویش بردند.
هجوم این مامورین در نهایت خشونت و بی حرمتی صورت گرفته است و علاوه برتفتیش منزل و ضبط سی دی ها و کتب مربوط به ، آیین بهایی و نیز کیس کامپیوتر و چند فلش، اقدام به فحاشی به ساکنین منزل و بی حرمتی به مقدسات بهایی کرده اند. این مامورین از ورود پدر خانواده خوان یغما به منزل جلوگیر کرده به صورت این مرد بالای 60 سال سیلی زدند و زمانی که اقدام به دفاع خود کرده، وی را در آشپرخانه محبوس کرده و در محل را قفل کرده اند.
این در حالی ست که فاران خوان یغما در سال 1385 مشغول تحصیل در رشته ریاضیات محض دانشگاه بابلسر بوده است و به علت اعتقا د به آیین بهایی پس از 6 ترم از دانشگاه اخراج شده است. این دانشجوی برجسته منتخب دانشجویان برای المپیاد ریاضی از دانشگاه نیز  بوده است  ولی مطابق معمول، تعصب مذهبی و تبعیض دینی مسئولین، سبب گشت که وی را از دانشگاه اخراج کنند و این چنین استعدادهای برتر سرزمین خود را به واسطه خودخواهی و بی قانونی، به کناری نهند.


بستن دو کارخانه متعلق به شهروندان بهایی در سمنان
















در ادامه روند فشارهای اقتصادی بر شهروندان بهایی سمنان، دو کارخانه تولید پرده کرکره عمودی به نام "پویا نوار" و کارخانه تولید لنز "فروزان لنز" در 7 خرداد ماه توسط اداره اماکن و به دستور اداره اطلاعات تعطیل شد.
این در حالیست که صاحبان اصلی این دو کارخانه از شهروندان بهایی سمنان هستند و اداره اماکن و اطلاعات تا کنون هیچ دلیل مشخصی را برای بستن این کارخانه ها ذکر نکرده اند. در این دو کارخانه حد اقل 45 نفر مشغول کار بودند که 14 نفر از آنان را شهروندان بهایی تشکیل می دادند و اینک همگی بیکار شده اند.
بستن کارخانه ها یا شرکتهایی که یا صاحبان آنها از شهروندان بهایی هستند و یا تعداد قابل ملاحظه ای بهایی در آن کار می کنند از اهداف وزارت اطلاعات برای آوردن فشار مضاعف اقتصادی بر شهروندان بهایی ایران است. 
این فشارها در حالی صورت می گیرد که پس از انقلاب 57،  بهاییان از تمام شغلهای دولتی و بسیاری از مشاغل آزاد اخراج شدند و مجبور به ایجاد شغل برای خود و خدمت به سرزمین خود شدند. قابل ذکر است که شهروندان بهایی مانند سایر شهروندان ایرانی باید مسئولیتهای شهروندی مانند پرداخت مالیات و رفتن به خدمت سربازی را به انجام برسانند و چنین نیز می کنند ولی از حقوق شهروندی یک ایرانی بی نصیبند؛ نه اجازه ادامه تحصیل، نه اشتغال در بسیاری زمینه ها، نه اجرای مراسم دینی خود. البته دستگیری های روزانه این شهروندان گواه فشارهای روزافزون بر این شهروندان است و حال که مسئولین ایران  پس از 33 سال قادر به مجبور کردن ایشان بر ترک باورشان نشده اند، می کوشند که آنان را مجبور به ترک وطنشان کنند و برای این منظور از هیچ بیدادی فروگذار نمی کنند.

یکشنبه، خرداد ۱۴

شرایط دشوار زندان سمنان برای شهروندان بهایی



مدتی است که مسئولین زندان سمنان علاوه بر محدودیتهای غیر قانونی پیشین، فشارهای بیشتری را بر زندانیان بهایی روا می دارند.
دو هفته است که این مسئولین زندان و نیز مامور حفاظت آن از دادن کتاب، مجله و روزنامه به بهاییان زندانی چه مرد و چه زن، ممانعت می کند .
این در حالی ست که دو زندانی زن جوان بهایی که به تازگی دوران محکومیت خود را آغاز کرده اند، در شرایط بسیار نامطلوبی نگاهداری می شوند. ژینوس نورانی و روفیا بیدقی برای گذران دوران محکومیت خود به بند ی منتقل شده اند که 90 درصد آن را معتادین تشکیل می دهند و در اتاق بسیار کوچکی روزگار می گذرانند که 68 نفر در آن ساکنند؛ چنان کوچک که حتی جایی برای گذاردن وسایل خود در داخل اتاق ندارند و باید آنها را در خارج از اتاق جای دهند. در این اتاق چندین نوزاد هم نگهداری می شوند و همگی از کمبود امکانات بهداشتی رنج می برند.این در حالی ست که این دو شهروند بهایی به علت اعتقادشان به دیانت بهایی به زندان منتقل شده اند و نگهداری ایشان در بندی که اکثر آنها را معتادین تشکیل می دهند، مشکلات خود را در پی دارد.

وضعیت نامساعد سیامک ایقانی، شهروند بهایی در زندان سمنان



 گرچه این طوفان را سربازایستادن نیست اما حکایت بیداد فزاینده ای  که بر شهروندان بهایی سمنان روا می شود، خارج از بیان و گفت است.

دستگیری های سرخود، احکام حبس طولانی مدت بر اساس اتهامات بی اساس یا صرف عضویت در جامعه بهایی ایران، بازداشت زنان باردار و پدر و مادران دارای فرزند خردسال، بازجویی های پیاپی و رعب آور، آزار کودکان در مدارس و بعد از همه این بی عدالتی ها،  محدودیتهای شدید در زندان؛ از مرخصی استعلاجی گرفته تا دسترسی به آنچه حق قانونی یک زندانی است!

سیامک ایقانی از جمله زندانیان بهایی سمنان است که به علت باور دینی اش روانه زندان شده است اما از ابتدا به علت شرایط نامساعد زندان و انتقال او به بخش سیگاریها و معتادین دچار مشکلات شدید ریوی و تنفسی شده است. وی از 15 آبان ماه 88 دوران حبس سه ساله خویش را آغاز کرده است و اینک سه ماه است که به علت عدم رسیدگی های مسئولین و نیز شرایط نامساعد زندان به روماتیسم مبتلا شده است و با وجود درد و رنج و بیماری، مسئولین به وی اجازه مرخصی استعلاجی نمی دهند . این شهروند بهایی دارای دو فرزند خردسال 9 ساله و سه ساله است و همسرش انیسا فناییان نیز بعد از بارها بازجویی های وحشت افزا، توسط قاضی دادگاه سمنان به 4 سال و 4 ماه حبس تعزیری محکوم شده است.

* سیامک ایقانی به همراه دو فرزندش ستاره و شکیب