هر روز بر وسعت این بیداد بی امان می افزاید؛ دیگر روستاهای کوچک هم در امان نیستند. پروانه بهامین از شهروندان بهایی روستای کتا، در تیرماه سال جاری توسط نیروهای امنیتی این استان بازداشت شد.
این روستای کوچک در استان کهگیلویه و بویراحمد واقع است و حدود 420 نفر جمعیت دارد.
دستگیری و تهدید بهاییان یاسوج، مرکز این استان نیز از چند سال پیش با دستگیری دو بهایی روستایی به نامهای زلیخا موسوی و همسرش علی عسگر روانبخش و نیز روحیه یزدانی ساکن یاسوج آغاز شد. این سه نفر به کودکان محروم روستایی در اطراف یاسوج سواد و نیز هنر می آموختند و چون محلی برای تشکیل کلاس ها وجود نداشت، کلاسها در خانه این زوج سالخورده تشکیل می شد. نیروهای امنیتی این افراد را دستگیر کردند و با اتهام بی اساس اقدام علیه امنیت ملی، محاکمه و به سه سال حبس محکوم کردند. این افرد پس از تحمل 2 سال حبس ، سال گذشته از زندان یاسوج آزاد شدند.
در آبان ماه سال 88 نیز علی بخش بذرافکن از بهاییان یاسوج توسط نیروهای امنیتی این شهرستان، دو مرتبه بازداشت شد و با اتهامات بی اساس به تحمل 2 سال و نیم حبس تعزیری و نیز 5 سال اخراج از استان کهکیلویه و بویر احمد محکوم شد. وی در حال گذران دوران زندان خود در زندان یاسوج است.
ترس مسئولین ایران از ارتباط بهاییان با سایر شهروندان ایرانی، در دستگیری های روزافزونشان به شدت نمایان است. تمام طرق ارتباطی که از آغاز انقلاب توسط دولت بر بهاییان بسته شد، نتوانست، بهاییان را از سایر ایرانیان جدا سازد. ساختن هویتی دروغین و جعلی و منفی از بهاییان، با آنچه در زندگی بهاییان دیده می شد، بسیاری از ایرانیان دیگر را به فکر انداخت که علت این همه آزار بر بهاییان و دور نگاه داشتن ایشان از سایرین چیست؟
این سوالات چیزی ست که مسئولین ایران را به شدت به هراس انداخته است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر